ബാംഗ്ലൂർ ഡേയ്സ് 02 [Spider boy] 395

സൂസ് : എന്താ പോണില്ലേ. അല്ലെങ്കെ ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നതിനും മുന്നേ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യുന്നതാണല്ലോ

ശരത്ത് : കിന്നാരം പറയാതെ കേറടി
സൂസ് : എങ്ങട്ട് കേറാൻ
ശരത്ത് : ഈ വണ്ടിൽ കേറാൻ പറഞ്ഞതാടി

സൂസൻ ആദ്യം കേറാൻ തുടങ്ങിയതും

ശരത്ത്: നിക്ക് നിക്ക് നിക്ക്… അവൻ ആദ്യം കേറട്ടെ നീ കേറിയാ അവന് ഇരിക്കാൻ സ്ഥലം ഉണ്ടാവില്ല

ചേട്ടൻ അങ്ങനെ സൂസൻ നോട്‌ പറഞ്ഞപ്പോ അവള്ക്ക് വെഷമം ആയിന്നാ ഞാൻ കരുതിയെ. അല്ല സാധാരണ അങ്ങനെ ആണല്ലോ. പക്ഷെ ഇവിടെ അവളുടെ മുഖത്തു ചിരിയാ വന്നേ. ഇവൾക്ക് ഈ തടി കൊണ്ട് ഒരു ചടപ്പും വിഷമവുംമില്ലന്നാ തോന്നുന്നേ.

” അല്ല ഏട്ടാ… ചേച്ചി ആദ്യം ഇരുന്നാലും അവസാനം ഇരുന്നാലും ഒക്കെ കണക്കല്ലേ ”
ശരത്ത് : ഒരു കണക്കൂല്ല്യ നീ കേറട..

ഇരിക്കുന്നതിന് കൊഴപ്പൊന്നുല്ല. ഞങ്ങൾക്ക് മൂന്നു പേർക്കും സുഗായി പോകാം. ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ പോയി… പോകുന്ന പോക്കിൽ വൻ ട്രാഫിക് ആയിരുന്നു. കുറച്ചു സമയ മെടുത്ത് അതിനെ തരണം ചെയ്ത് പോയി.പോയി പോയി ഞങ്ങടെ ക്ലിനീക്കിൽ എത്താനായി.അവിടെ എത്തി. ക്ലിനിക്കിന്റ മുന്നിൽ ഒരുത്തൻ കാർ വളക്കുന്നത് കാരണം അവിടെ നിന്നു. അവിടെ ഇറങ്ങു രണ്ടടി നടക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഉണ്ട സൂസി ഇറങ്ങാത്തത് കൊണ്ട് ഞാനും ഇറങ്ങീല. ഞാൻ ക്ലിനിക്കിലെ ചില്ലിനുള്ളിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ അശ്വതി ചേച്ചി ചൊറിയും കുത്തി അവളുടെ മുന്നിലെ മരുന്നുകൾ ഷോ.. ക്ക് വക്കുന്നു ടേബിളിൽ താടിക്ക് കൈകൊടുത്തു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ വണ്ടിയിൽ വരുന്നത് കണ്ടതും അശ്വതി ചേച്ചി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് “റ്റാറ്റാ” കാണിച്ചു. ആരെ നോക്കിയാ റ്റാറ്റാ കാണിച്ചെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി നിന്നു. ഞാൻ തിരിച്ച് ഒരു റെസ്പോൺസും കാണിക്കതെ നിന്നു. ചേച്ചിയുടെ ചിരി മാഞ്ഞ് മുഖം ദേഷ്യത്തിൽ കൂർത്തു നിന്നു. ഇനി എന്നെ നോക്കിയാണോ റ്റാറ്റാ കാണിച്ചെന്ന് അറിയാൻ ഞാൻ ശരത്തെട്ടനെ നോക്കിയപ്പോ മൂപ്പര് നേരെ നോക്കി നിക്കാ പിന്നെ തടിച്ചി ആണേൽ ഫോണിലും. കാർ പോയപ്പോൾ ചേട്ടൻ വണ്ടി മുന്നിലേക്ക് എടുത്തു. എല്ലാവരും ഇറങ്ങി. ചേട്ടനും സൂസനും ക്ലിനിക്കിലേക്ക് പോയി.ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോകാനുള്ള സ്റ്റെപ്പ് കേറാൻ ചവിട്ടിയതും