ബാംഗ്ലൂർ ഡേയ്സ് 02 [Spider boy] 351

അവര് എന്നോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കും എന്ന് എനിക്ക് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ടെറസിലേക്ക് പോകാനുള്ള സ്റ്റെപ്പിൽ പോയിരുന്നു. അപ്പൊ അതാ അവിടേക്ക് മെല്ലെ മെല്ലെ ചേച്ചി നടന്നു വരുന്നു. ഞാൻ അതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ ഫോണിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.

” ടാ.. വിനൂ.. ”
” ഓ… എന്തേ ചേച്ചീ.. ”
” നീ എന്താ ഒറ്റക്ക് ഇരുട്ടത്ത് ഇരിക്കുന്നെ ”
” അത്. ഞാൻ പിതിയതല്ലേ ”
” അതിന് എന്താ ”
” അല്ല… ”
” ചടപ്പാണോ..”
” ആാാ…. അങ്ങനെ എന്തോ ഒരു… ”
” അതൊക്കെ രണ്ട് ദിവസം കഴിയുമ്പോ മാറിക്കോളും ‘”
‘” മ്മ്…. ചേച്ചി എന്താ വന്നേ… ‘”
” ഒന്നുല്ല നീ ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കുന്ന കണ്ട് വന്നതാ.. ” ” ഞാൻ ചുമ്മാ.. ”
” അതൊക്ക പോട്ടെ… അല്ല ഞാൻ നിങ്ങള് വന്നപ്പോ നിന്നെ നോക്കി റ്റാറ്റാ കാണിച്ചപ്പോൾ നീ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്ക പോലും ചെയ്യാഞ്ഞേ… ”
” അത് എന്നോടായിരുന്നോ. ഞാൻ വിചാരിച്ചേ അവരോടായിരിക്കും എന്ന് അതാ.. ഞാൻ… ”
” ഞാൻ നിന്നെ നോക്കിയാ ചിരിച്ചേ.. അല്ലാതെ ആ സൂസനെയോ ശരത്തിനെയോ നോക്കിയല്ല. ശരത്തിനോട് ചിരിച്ചാൽ അവൻ ചിരിച്ചു കാണിക്കും പിന്നവൾ അവളോട് ചിരിച്ചാൽ ഒരുമാതിരി ആക്കിയപോലെ അവള് തിരിച്ചു ചിരിക്കും. അതാ.. ഞാൻ നിന്നെ നോക്കി റ്റാറ്റാ കാണിച്ചു കൊണ്ട് ചിരിച്ചേ അപ്പൊ നീ ഒരു ഭാവവും നടിക്കാതെ ഇങ്ങനെ നിക്കുന്നു. ‘”
” സോറി.. ഞാൻ പുതിയ പയ്യനല്ലേ. എനിക്കിവിടെ ചിരിക്കാനും മാത്രം ആരുമായി കമ്പനി ആയില്ലല്ലോ അതാ.. ‘”
” ഓ… നീ ഇനി എന്നോട് കമ്പനി ആയാൽ മാത്രേ തിരിച്ചു ചിറ്റിക്കൊള്ളൂ.. ”
” അയ്യോ… അങ്ങനെ അല്ല.. ഞാൻ അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ച് പറഞ്ഞതല്ല.. ”
” മ്മ്…. ഞാൻ ചുമ്മാ… പറഞ്ഞതാ… നിനക്ക് എന്നെ പേടിയാ.. ”
” അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ എന്താ പറയാ.. ചേച്ചീടെ സ്വഭാവം എനിക്കരയില്ലല്ലോ ”
” നീ എന്നെ പേടിക്കൊന്നും വേണ്ട.. ഞാനൊരു പാവാ… പക്ഷെ ദേഷ്യം വന്നാൽ ഞാൻ ചൂടാവും ”
“. അപ്പൊ ചേച്ചി എന്നോട് ചൂടായോ.. ”
” അതിപ്പോ.. ദേഷ്യം എന്ന് പറയുന്ന സാധനം ഒരു മനുഷ്യന് ഏത് സന്ദർഭങ്ങളിൽ ആരോട് എന്നൊന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. അത് താനെ വരുന്നതല്ലേ “