ഭദ്രദീപം [KKWriter 2024] [EXTENDED EDITION] 545

പത്താം ക്ലാസ്, പ്ലസ് ടു പരീക്ഷക്ക് വേണ്ടി പാതിരായ്ക്കിരുന്നു പഠിക്കുമ്പോൾ ഉറക്കം വരാതിരിക്കാൻ ഇടക്ക് ചൂടുള്ള കട്ടൻ ചായയുണ്ടാക്കി കൊണ്ടു കൊടുത്തും, പഠിത്തത്തിൽ ഒപ്പം തനിക്ക് കൂട്ടിരുന്നതും ഏട്ടനായിരുന്നു.

ഒരു ചുമരിന്റെ അപ്പുറത്ത് അവൾ പഠിക്കുമ്പോൾ കൂടെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഒരു ശബ്ദം കൊണ്ടു പോലും ബുദ്ധിമുട്ടിയ്ക്കാതെ ഉറക്കമിഴിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടാകും.

അത് തിരിച്ചറിയുക ഉറക്കക്ഷീണം പുറത്ത് കാണിക്കാതെ നെറ്റിയിൽ ഒരു മുത്തം തന്നു കൊണ്ട് പഠിച്ചതൊക്കെ മറക്കാതെ എഴുതണം എന്ന് പറഞ്ഞു പാടത്തേക്ക് പോകുമ്പോഴാണ്.

അത് കൊണ്ടൊക്കെയും അന്നും ഇന്നും അവൾക്ക് ഏറ്റവും അടുപ്പവും ഇഷ്ടവും ഏട്ടനെ തന്നെയായിരുന്നു.

പരാതികളും പരിഭവങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും കൊണ്ട്, ആ തഴമ്പിച്ച കൈകൾ എടുത്തു മുഖത്തിട്ടുരസി മൊഴിയുമ്പോൾ ഒരു പ്രതീക്ഷയാണ്. എന്തിനും ഏതിനും ഒരു ഉചിതമായ മാർഗമോ നിർദ്ദേശമോ ആ മനസ്സിലുണ്ടാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷ.

ഓരോ ആഗ്രഹങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും പറയുമ്പോൾ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ‘നമുക്ക് നോക്കാം’ എന്ന് പറയുന്ന ഏട്ടനെ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു പ്രത്യേക സ്‌ഥാനത്തു തന്നെ അവൾ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.

“പറയുന്ന ഓരോ സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൊടുത്തും കൊഞ്ചിച്ചും  വഷളാക്കണ്ട കേട്ടോ, നാളെ ആണൊരുത്തന്റെ കൂടെ ഇറക്കി വിടാനുള്ളതാണ്.” എന്നൊക്കെ പറയുന്ന മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖം ഓർത്തു പോകുന്നു.

ഈ ഒരു വാക്ക് മുത്തശ്ശിയിൽ നിന്നും കേൾക്കുമ്പോൾ ഏട്ടൻ നെടുവീർപ്പിടുന്നത് കാണാം. അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ ഏട്ടൻ അകത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ ചെറിയ നീറ്റൽ ആ ഇളം മനസ്സിലും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്.