ഭദ്രദീപം [KKWriter 2024] [EXTENDED EDITION] 545

അവന്റെ കൈപിടിച്ച് രണ്ടുപേരും ആ ചിത്രങ്ങൾക്ക് മുൻപിൽ കൂപ്പുകൈകളോടെ മുട്ടുകുത്തി.

“താലി ചാർത്തിയില്ലെങ്കിലും ഞാൻ ഇനിമുതൽ ഏട്ടന്റെ പെണ്ണാ. ഏട്ടൻ എന്റേതു മാത്രമാ. അച്ഛനും അമ്മയും ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കണം.” ഭദ്ര മന്ത്രിച്ചു.

അടുത്തടുത്ത് കൈകൂപ്പിനിന്ന അവരെ അമ്മയും അച്ഛനും അനുഗ്രഹിച്ചു കാണണം. അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ഈറൻ മായ്ക്കാൻ എന്നോണം ഒരു കുളിർകാറ്റ് അവളുടെ അളകങ്ങൾ ഇളക്കി, അവന്റെ കവിൾ തലോടി ഒഴുകിപ്പോയി.

അന്ന് പകൽ മറ്റെല്ലാ ദിവസത്തെയും പോലെ കടന്നു പോയെങ്കിലും രാത്രി അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല.

ഭദ്രയുടെ മുറിയിൽ പിന്നെയൊരിക്കലും അവൾ തനിച്ചു കിടന്നില്ല. മേട മാസത്തെ ചൂടിൽ ഏട്ടന്റെ മാറിൽ അവളുടെ നിറഞ്ഞ യൗവനം അലിഞ്ഞലിഞ്ഞ് ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ നേരം പുലരുമായിരുന്നു.

വിയർത്തു കുളിച്ചുകൊണ്ട് ആ രണ്ടു ശരീരവും, ഓരോ രാത്രി പിന്നിടുമ്പോഴും അവരുടെ ഉള്ളിലെ കാമത്തീയ്ക്ക് ചൂട് കൂടിക്കൂടി വന്നു. അത് സഹോദരീ-സഹോദര രതിയുടെ ഒരിക്കലും അണയാത്ത ചൂടാണെന്നവർ മനസ്സിലാക്കി. ആ അറിവ് അവരിലെ തീ ആളിക്കത്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അതണയ്ക്കാൻ അവർക്ക് മനസ്സും, താല്പര്യവും ഇല്ലായിരുന്നു.

ദീപൻ ഓരോ രാത്രിയും ഒന്നിലേറെ തവണ, അവളുടെ പൂമൊട്ടിന്റെ സൗകുമാര്യം ചുണ്ടുകളാൽ നുകർന്നുകൊണ്ട്, വെൺതുടകളെ ചുംബിച്ചുണർത്തി, വെൺപാദങ്ങളിലെ സ്വർണ്ണപാദസരം നാവിലൂറ്റി, അവളുടെ സ്വർണ്ണക്കാൽവിരലുകൾ വായിലിട്ടുറിഞ്ചുമ്പോൾ, ആ കിടക്കയിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് ഭദ്ര സുഖക്കൊടുമുടിയിൽ പിടഞ്ഞു.

ഭദ്രയുടെ മാറിടമായ ചെറിയ കുന്നുകളിൽ, മേഘങ്ങൾ പുൽകുന്നപോലെ ആയിരുന്നു ആദ്യമൊക്കെ ദീപന്റെ കരസ്പർശം.