ഭദ്രദീപം [KKWriter 2024] [EXTENDED EDITION] 545

അവനെ ഇറുകെപ്പുണർന്ന് അവന്റെ ഉമ്മകൾ ഏറ്റുവാങ്ങി നിർവൃതിയോടെ, അവന്റെ ആവേശം അടങ്ങുന്നതുവരെ അവൾ മടിയിൽ ഇരുന്നു.

ലോകം അവർക്ക് ചുറ്റും മാത്രമായി ഒതുങ്ങിയതുപോലെ ഇരുവർക്കും തോന്നി.

“എത്രയായി?” പെങ്ങളുടെ കോരിയെടുത്ത മുഖം വിടാതെ, ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ആങ്ങള പതിയെ ചോദിച്ചു.

“ഒന്നരമാസം.” പൊന്നു പെങ്ങൾ മന്ത്രിച്ചു.

“ഇനിയിപ്പോൾ നമ്മൾ കുറച്ച് ഒന്നു സൂക്ഷിച്ച് വേണം എല്ലാം.” ഏട്ടൻ സുരക്ഷിതവലയം ഒരുക്കി.

“അതൊന്നും പേടിയ്ക്കേണ്ട ഏട്ടാ…” ഏട്ടന്റെ കഴുത്തിൽ കൈകൾ ചുറ്റി, തന്റെ ചുണ്ടുകൾ അല്പ്പം വിടർത്തി ഏട്ടന്റെ ചുണ്ടുകളിലേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അനിയത്തി മൊഴിഞ്ഞു.

അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഉടലിനെ വീണ്ടും ചുറ്റിപ്പടർന്നു. നാവുകൾ തമ്മിൽ തേടിക്കണ്ടെത്തി, പുണർന്നു തേൻ നുകർന്നു. അനിയത്തിച്ചുണ്ടുകൾക്ക് മധുരം ഏറിയിരുന്നു.

ആങ്ങളക്കുണ്ണയ്ക്ക് പെങ്ങൾപ്പൂറിനെക്കാണാൻ തിരക്കായി. ഇന്നലെ ഇതറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ തേനൊലിപ്പിച്ച് വഴി സുഗമമാക്കി, പെങ്ങൾപ്പൂർ അവനായി കാത്തിരിയ്ക്കുകയാണെന്ന് അതിനറിയില്ലല്ലോ.

താൻ ഇട്ട വിത്ത് മുളച്ചതറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ സഹോദരദണ്ഡ്‌ തുടിയ്ക്കുകയാണ്‌അനിയത്തിപ്പൂറിലേയ്ക്കിറങ്ങി അവളുട ഗർഭപാത്രത്തിൽ ഉമ്മവെച്ച് ഒളിയ്ക്കാൻ!

ഏട്ടന്റെ നെഞ്ചിൽ തലചായ്ച്ച്, കഴുത്തിൽ മുഖം ചേർത്ത് ആ ഗന്ധം ആസ്വദിച്ച് അവൾ എല്ലാം മറന്നിരുന്നു.

പെങ്ങൾ-ഭാര്യയിലൂടെ തങ്ങൾ അടുത്ത തലമുറയ്ക്ക് വിത്തുപാകിയതറിഞ്ഞ് എല്ലാം മറന്ന് അനിയത്തിയുടെ മുടിയിൽ മുഖംചേർത്ത് അവളുടെ ഗന്ധം നുകർന്ന്, തുടിയ്ക്കുന്ന ഹൃദയവും ആയി ആ ഏട്ടനും ഇരുന്നു.