ഭദ്രദീപം [KKWriter 2024] [EXTENDED EDITION] 545

കാത്തുകാത്തിരുന്നതാണെങ്കിലും, തങ്ങൾ അച്ഛനും അമ്മയും ആകാൻ പോകുന്നു എന്നത് അവരുടെ ഇരുവരുടേയും ഹൃദയമിടിപ്പുകൾ കൂട്ടി. ഒരേസമയം സ്വയം അറിയാതെ അവരുടെ പുണരലിന്‌ മുറുക്കം കൂടി.

നെഞ്ചിൽ മുല്ലവള്ളിപോലെ ചുറ്റിക്കിടക്കുന്ന അനിയത്തിയെ മെല്ലെ പൊക്കി കൈകളിൽ എടുത്ത് ദീപൻ കിടപ്പുമുറിയിലേയ്ക്ക് നടന്നു.

ഏട്ടന്റെ കഴുത്തിൽ കൈകൾ ചുറ്റി, തോളിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി, കാതരയായി, ഇനി നടക്കാൻപോകുന്നത് എന്താണെന്ന് അറിയാവുന്ന പെങ്ങളൂട്ടി, ഏട്ടന്റെ മാറിൽ പഴയ ഭദ്രക്കുട്ടിയായി കാത്തുകിടന്നു.

കിടക്കയിൽ അവളെ പതിയെ കിടത്തി ദീപൻ അരികിൽ ഇരുന്നു. പിന്നെ അവളുടെ റ്റീഷർട്ട് വയറിനുമേലേയ്ക്ക് പൊക്കി, ഷോർട്സ് അല്പം താഴ്ത്തി, ആ തളിർപോലെയുള്ള അടിവയറ്റിൽ മൃദുവായി ഒരു ഉമ്മ വെച്ചു.

“വാവേ..” അവൻ മെല്ലെ വയറിലേയ്ക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വിളിച്ചു. ആ വിളി പെങ്ങളുടെ ഗർഭപാത്രത്തിലെ, തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിനെയായിരുന്നു.

ഭദ്രയുടെ ഉടലാകെ വിറകൊണ്ടു. അരക്കെട്ടിൽ തേൻ കൂട് പൊട്ടിയൊഴുകി. ഗർഭിണിയുടെ മദിപ്പിയ്ക്കുന്ന ഗന്ധം പരന്നു.

അനിയത്തിയുടെ പൊക്കിളിനടിയിൽ ഉമ്മവെച്ച അവന്റെ നാസരന്ധ്രങ്ങളിൽ ആ മദഗന്ധം എത്തി. അവൻ ഉമ്മ വെച്ച് താഴേയ്ക്കിറങ്ങി അവളുടെ ഷോർട്സ് മെല്ലെ ഊരിമാറ്റി.

പെങ്ങളുടെ താമരയിതളുകൾ നനവാർന്നിരിയ്ക്കുന്നത് ആങ്ങള കണ്ടു. അവന്റെ കൊമ്പൻ ധൃതിയാൽ വെട്ടിവിറച്ചു.

അവൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് കൈനീട്ടി അവന്റെ ലുങ്കി അഴിച്ചു. കൂടെ സ്വയം റ്റീഷർട്ടും ഊരി മാറ്റി വീണ്ടും കിടക്കയിലേയ്ക്ക് ചാഞ്ഞു. തന്റെ കാലുകൾ അല്പം അകത്തി, ഏട്ടന്റെ നാവിനെ തന്റെ തേൻ കൂട്ടിലേയ്ക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്തു.