ഭാഗ്യദേവത 2 374

ഇടയ്ക്കിടെ എന്റെ ചുമലിൽ താങ്ങിയും, തൂങ്ങിയും എന്റെ അരയിൽ ചിറ്റിപ്പിടിച്ചും അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയൊക്കയോ സ്പർശിച്ചും, അള്ളിപ്പിടിച്ചും ഒക്കെ കടന്നുപോയി. അത്തരം പ്രക്രിയകൾ, അവള്ക്ക് ഒരു രസം, എനിക്കൊരു സുഖം പകർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഏതായാലും ഈ നടത്തം ഒരു ബോറിങ് ആണ്.
നേരാം വണ്ണം റോഡിൽ കൂടി പോയാൽ അത് വളഞ്ഞ വഴിയാണ് ആയതിനാൽ ഊട് വഴിക്ക്‌ ഇത്തിരി വയൽ കരയും വരമ്പും താണ്ടി വേണം പോകാൻ. അതിനിടെ അവൾ ചോദിച്ചു. ഇനിയും കുറെ ദൂരമുണ്ടോ… ?
ഉം..നടന്നത്രയും ഉണ്ട്… !
ശോ… ഈശ്വരാ…. !!
മം… ? എന്തേയ്… ? ചെരിപ്പിന്റെ വള്ളി പൊട്ടിയോ…. നടക്കാൻ വയ്യേ…?
ഒന്നുല്ല്യ….!
ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു…
എന്താ.. ചേച്ചി. ?
ഒന്നുല്ല്യ… ഞാൻ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ…!
ഏയ്… അതല്ലല്ലോ…. എന്താ പ്രശ്നം… ? അപ്പോളാണ്, മടിച്ചു മടിച്ചു അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞത്‌…. എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മുട്ടുന്നു എന്താ ചെയ്യാ?..
അശ്ശോ… ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ…? ഞാൻ ചോദിച്ചു… ! ഞാനും ഒരു നിമിഷം അമ്പരന്നു…. എന്താ ചെയ്യാ…??
അത്രക്ക് എമർജൻസി ആണോ…. ?
മ്മ്…..
വീടെത്താൻ ഇനിയും ദൂരമുണ്ട്… ഇരുട്ടായത് കൊണ്ട് പ്രശ്നമില്ല. ഇവിടെ എങ്ങാനും സൈഡ് ചേർന്ന് ഇരുന്നോളൂ… എന്റെ ഐഡിയ, ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ എനിക്ക് വയ്യ.. പേടിയാ”…
പിന്നെന്തു ചെയ്യും ? എന്തിനാ പേടിക്കണത്,? ഈവഴിക്ക് ഇനി ആരും വരാനില്ല ആരും കാണാനുമില്ല. ടീ, ചേച്ചി ഈ ഓരത്ത് ഇരുന്നോളും.
മടിച്ച് മടിച്ച് അവൾ അവിടെ ഇരിക്കാൻ ഭാവിച്ചെങ്കിലും….അവൾ പറഞ്ഞു.
എനിക്ക് പേടിയാ… നീ ഇവിടെ അടുത്തു തന്നെ നിക്കണം, ടോർച്ച് ഓഫാക്കരുത്, എനിക്ക് പേടിയാകും. നീ അങ്ങോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞ് നിൽക്ക്, ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കിയാ മതി…… അവൾ പറഞ്ഞു.