ഭക്തരതി [Archana] 316

അവള്‍ വിളിച്ചു.
“കതക് തൊറ! എനിക്ക് നിന്നോട് കൊറച്ച് കാര്യം പറയാനുണ്ട്!”

“മമ്മി ഒരു സെക്കന്റ്”
കുണ്ണ തിരികെ പാന്റ്റ്സില്‍ വെച്ചുകൊണ്ട് വിഷ്ണു പറഞ്ഞു.
പിന്നെ അവന്‍ എഴുന്നേറ്റു വാതില്‍ തുറന്നു.
ശോഭ അകത്തേക്ക് കയറി. വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി.
“സോറി മമ്മീ”
അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്ത്‌ ചെയ്യുവാണ് എന്ന് ഒരു പിടീം കിട്ടീല്ല. ഒന്നും ഓര്‍ത്തില്ല. അങ്ങനെ പറ്റിപ്പോയി. ഇനി ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല. പ്ലീസ് ഡോണ്ട് ഹെയ്റ്റ് മീ”
“നിന്നെ വെറുക്കാനോ? അതെങ്ങനെയാടാ കുട്ടാ? എനിക്ക് നീയല്ലേ ഉള്ളൂ? പക്ഷെ …നീ ചെയ്തത് ശുദ്ധ പോക്ക്രിത്തരമാണ്…അത് ഓര്‍മ്മ വേണം”
ശോഭ അവന്റെ കവിളില്‍ തലോടി.
“എന്ന് വെച്ച് നിന്‍റെ പ്രായത്തിന്റെ പ്രോബ്ലം ഒന്നും അറിയില്ലാത്ത ആളാണ്‌ ഞാന്‍ എന്ന് അര്‍ത്ഥമില്ല . ഞാന്‍ മെഡിക്കല്‍ ഫീല്‍ഡില്‍ ചുമ്മാതാണോ ജോലി ചെയ്യുന്നേ? ഈ പ്രായത്തില്‍ ഹോര്‍മോണ്‍, പ്രത്യേകിച്ചും ടെസ്റ്റോസ്റ്റെറോണ്‍…അതിനു ഭയങ്കര എഫക്റ്റ് ആണ് നിന്‍റെ ഏജില്‍..നിന്‍റെ ശരീരത്തും മനസ്സിലും അത് ഭയങ്കരമായി അഫക്റ്റ് ചെയ്യും. പക്ഷെ നിയന്ത്രിക്കണം മോനേ, നിയന്ത്രിക്കണം.”
“അറിയാം മമ്മി”
വിഷ്ണു പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് ഭയങ്കര വിഷമോം കുറ്റബോധോം ഉണ്ട്. പക്ഷെ എന്ത് പറയാന്‍! എപ്പോഴും എനിക്ക് ആ ഒരു ചിന്തയെ ഉള്ളൂ! പിന്നെ മമ്മി ഇങ്ങനെ ദിവസം മൊത്തം എന്റെ മുമ്പി ഇങ്ങനെ! യൂ അര സോ ബ്യൂട്ടിഫുള്‍!”
ശോഭയ നാണിച്ചു.
“കേള്‍ക്കാനൊക്കെ നല്ല രസമുണ്ട്”
അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ എന്നേ നീ എങ്ങനെയൊന്നും കാണരുത്! ഞാനാരാ നിന്‍റെ? മമ്മി! ”
അവന്‍ നൈറ്റിക്കുള്ളില്‍ തുറിച്ചമര്‍ന്ന്‍ കിടക്കുന്ന അവളുടെ മുലകളിലേക്ക് നോക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. അവന്‍റെ അരക്കെട്ടില്‍ മുഴ വലുതാവുന്നു!
“അറിയാം മമ്മി!”
അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ നിന്നെ വഴക്കൊന്നും പറയുന്നില്ല. പക്ഷെ സ്വന്തം മമ്മീടെ മൊഖത്തേക്ക് തന്നെ പാലൊക്കെ ചീറ്റിച്ചത് അങ്ങേയറ്റം പോക്ക്രിത്തരവായി എന്ന് നീ അറിയണം! എനിക്കറിയാം നിന്‍റെ ഏജിലെ ആമ്പിള്ളേരൊക്കെ ദിവസോം പല പ്രാവശ്യോം ചെയ്യുന്നതാ അതൊക്കെ. അതിലൊന്നും കൊഴപ്പവില്ല. പക്ഷെ സ്ഥലോം സമയോം ഒക്കെ നോക്കണം! കുളിമുറീലോ നിന്‍റെ ബെഡ് റൂമിലോ ഒക്കെയേ പാടുള്ളൂ! കേട്ടോ?”