ഭാര്യയുടെ അടുപ്പം 4 [ഗീതരാജീവ്] 191

നട്ടുവളർത്തുന്നത് രാഘവൻ ചേട്ടൻ തന്നെയാണ്. പണിക്കാരനായ ആ കിളവനാണ് ഈ വലിയ തറവാട്ടിലെ ഗൃഹനാഥയെ ഉടുതുണിയില്ലാതെ പറമ്പിൽ ഇറക്കി നിർത്തിയിരിക്കുന്നത്. പകൽപോലെ വെളിച്ചം ഉണ്ട്. ആരെങ്കിലും ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയാൽ അവർക്ക് നല്ല വിരുന്നു തന്നെ ആവും. ആകാശത്ത് നിന്ന് വീണ് മഴത്തുള്ളികൾ വീണ ഗീതയുടെ ദേഹം തിളങ്ങി. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ വീടുകളില്‍ വിരുന്നിനും കല്യാണത്തിനും എല്ലാം പോകുമ്പോഴും ഉള്ള അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ ആ മുഖം, നില്‍പ്പും അടക്കവും ഒതുക്കവും എല്ലാം ഞാൻ ഒന്ന് ഓര്‍ത്തു പോയി. എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ നല്ല അടക്കവും ഒതുക്കവും പതിവ്രതയായ
ഭാര്യ എന്നും, നല്ല ഒരു സുന്ദരിയായ വീട്ടമ്മ
തുടങ്ങിയ പട്ടങ്ങൾ കിട്ടിയ ചോലകൽ തറവാട്ടിലെ തമ്പുരാട്ടിയും ഗൃഹനാഥയും ആയ എൻ്റെ ഭാര്യ തൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ പ്രായമുള്ള വീട്ടിലെ കിളവൻ വേലക്കാരനുമായി നടത്തുന്ന ഈ കാമകളിക്കൾ ആരെങ്കിലും ഒളിഞ്ഞു നിന്ന് കണ്ട് ഈ നാട് മുഴുവൻ ഒന്ന് പാട്ടാക്കി യിരുനെങ്കിൽ എന്ന് എൻ്റെ ഉള്ളിലെ കൂക്കോൾഡ് ആഗ്രഹിച്ചു.

ഗീത കുഞ്ഞേ, നിൻ്റെ കെട്ടിയോൻ നിന്നെ എപ്പോഴങ്കിലും ഇങ്ങനെ വെളിയിൽ കൊണ്ടുവന്ന് പണിതിട്ടുണ്ടോ?
“ഇ..ഇല്ല.. രാഘവെട്ടാ… അയാള് എ…എൻ..എന്നെ ഇങ്ങനെ വെളിയിൽ കൊണ്ടുവന്ന് പ..പ..പണിതിട്ടില്ലാ”
അതു പറയുമ്പോൾ ഗീതയുടെ വിവാഹ മോതിരമണിഞ്ഞ സുന്ദരമായ വിരൽ കൊണ്ട് അയാളുടെ കുണ്ണയെ ശക്തിയായി അമർത്തി പിടിച്ചു അവൾ.

രാഘവൻ ഗീതയുടെ അരക്കെട്ടിൽ കൈ ചുറ്റികൊണ്ട് അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു. എടി…., കാലങ്ങളായി ഇവടെത്തെ പറമ്പിൽ അടിമകളെ പൊലെ പണിയെടുത്ത എൻ്റെയും എൻ്റെ കാരണവന്മാരുടെ വിയർപ്പ് പതിഞ്ഞ ഈ പറമ്പിൽ ഇട്ട് ഞാൻ നിന്നെ പണ്ണി പതം വരുത്താൻ പോവാണ്. നിൻ്റെ ഭർത്താവിൻ്റെ ഈ തറവാട്ടിലെ സ്വത്തുകൾ എല്ലാം ഞങ്ങൾ പണിയെടുത്തു ഉണ്ടാക്കിയതാണ്. അതുകൊണ്ട് ഇതെല്ലാം ശെരിക്കും ഞങ്ങടെ തലമുറകൾക്ക് അവകാശ പെട്ടതാണ്. ഇനി അതെല്ലാം നിന്നിലൂടെ ഇതിൻ്റെ എല്ലാം യഥാർത്ഥ അവകാശികളായ ഞങ്ങടെ അടുത്ത തലുറക്ക് തന്നെ എത്തിചേരും.
ഇതിന് എല്ലാം അവസരം ഉണ്ടാക്കി തന്ന നിനോട് എങ്ങനെ നന്ദി അറിയിക്കണം എന്ന് ഈ അടിമക്ക് അറിയില്ല മോളെ. അതും പറഞ്ഞ് അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. അവൾ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അയാളെ വാരി പുണർന്നു. അവൾ അയാളുടെ ചെവിയിൽ മെലെ എന്തോ സ്വകാര്യം പറയുന്നതും അയാളുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടരുന്നതും ഞാൻ കണ്ടൂ. ഒരു രാജ്യത്തിൻ്റെ അടുത്ത അവകാശി ആരാവണം എന്ന് യഥാർത്ഥത്തിൽ തീരുമാനിക്കുക അവിടത്തെ മഹാറാണിയാണ് എന്ന് എനിക്ക് ആ നിമിഷം മനസ്സിലായി.
.
.
തുടരും