ഭാസുരചരിതം വിജയേശ്വരീപർവം 1 [കൊതിച്ചി] 611

വാളുപോലെയുള്ള വലിയ വാക്കത്തി എടുത്തുകൊണ്ട് അവർ ഒരു പടനായികയെപ്പോലെ വെളിയിലേക്കു ചാടിയിറങ്ങി. നൂൽബന്ധമില്ലാത്ത നഗ്നദേഹവുമായി അവർ കുണ്ടിയും കുലുക്കി ഓടി.

കുലച്ച കുണ്ണയുമായി ഉടുതുണിയില്ലാതെ വിക്രമേട്ടൻ പിന്നാലെയും. ആ ഓട്ടം നിന്നത് പിന്നാമ്പുറത്ത് മുറിയുടെ ജനാലയ്ക്കരികിൽ നിന്ന ഭാസുവിനരികിലാണ്.

വിക്രമേട്ടാ– അവനെ പിടിച്ചോ. ഇന്ന് വെട്ടിയരിഞ്ഞു തടത്തിലിട്ടു മൂടണം, അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടാൽ നമ്മുടെ മാനം പോകും–അമ്മായി വാക്കത്തി ഉയർത്തി അട്ടഹസിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

തന്നെ കൊല്ലാനാണ് കള്ളവെടിക്കാർ എത്തിയതെന്നു ഭാസുവിന് മനസ്സിലായി. അമ്മായിയുടെ വാക്കത്തിയുടെ മൂർച്ചയും തിളക്കവും അവനെ ഉണർത്തി. ഇതു തന്റെ കഴുത്തിൽ വീഴാൻ പോവാണ്.

അവന്റെ നിശ്ചലമായ കാലുകളിലേക്കു ഊർജം വീണ്ടുമെത്തി. വാസു പിന്തിരിഞ്ഞോടി. വീട്ടിനു പിന്നാലെ തോട്ടത്തിലൂടെ അതിനപ്പുറം പാടത്തൂടെ അവൻ ഓടി. നല്ല നിലാവുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നിൽ നോക്കുമ്പോൾ കുലച്ച കുണ്ണയുമായി ഒരു തടിയൻ പുരുഷന്റെയും വാക്കത്തി ഉയർത്തി ഗർജിച്ചുകൊണ്ട് മുലയും കുലുക്കി ഓടുന്ന ഒരു സ്ത്രീയുടെയും നിഴൽരൂപങ്ങൾ തന്നെ പിന്തുടരുന്നത് അവനു കാണാമായിരുന്നു.

തട്ടാതെയും താഴെവീഴാതെയും പാടമോടിക്കയറിയ ഭാസു പുഴക്കരയിലെത്തി. അവിടെയതാ ഒരു കെട്ടുവഞ്ചി. അവനതിലേക്കു ചാടിക്കയറി കെട്ടഴിച്ച് ആഞ്ഞുതുഴഞ്ഞു. കര ദൂരെ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന വരെ കഴുത്തിൽ അവൻ ഇടയ്ക്കിടെ തപ്പി നോക്കി…തലയവിടെത്തന്നെയുണ്ടോ?