ഭാസുരചരിതം വിജയേശ്വരീപർവം 1 [കൊതിച്ചി] 611

‘രണ്ടാഴ്ചയെടുക്കും ചെലപ്പോ അതിൽ കൂടുതൽ എടുക്കും. പൊന്നേട്ടൻ ധൈര്യമായിട്ടടിച്ചോ’ അമ്മായി വാക്കുകളിൽ സ്‌നേഹം പുരട്ടി വിക്രമനോടു പറഞ്ഞു.
വിക്രമൻ ആഞ്ഞാഞ്ഞടിച്ചു. സംഭോഗത്തിന്‌റെ മാസ്മരമായ ശബ്ദം. അമ്മായിയുടെ മാംസളമായ ചന്തികളിൽ വിക്രമന്‌റെ അരക്കെട്ട് പടക്ക് പടക്ക് എന്നു ശബ്ദം തീർത്തു.അയാൾ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

‘പൊന്നേട്ടാ, കുറേ നാളായിട്ടു ഞാൻ പറയുന്നതല്ലേ, ഇന്നു രാത്രി ഇവിടെ കിടക്ക്, നമുക്കങ് സ്‌നേഹിച്ചു മരിക്കാം, വിക്രമേട്ടന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നുറങ്ങാൻ വല്ലാത്ത കൊതി. എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ ധൃതിപിടിച്ച് അടിക്കാതെ ഒരു തായത്തിനൊക്കെ നമുക്കു കളിക്കാം’ അമ്മായി ശൃംഗാരസ്വരത്തിൽ പറയുന്നു.

‘എടീ നിന്‌റെ കുട്ടികൾ അറിയത്തില്ലേ’വിക്രമൻ ചോദിച്ചു.

‘ചിന്നനും കിട്ടനും വൈകിട്ട് എട്ടാകുമ്പോളേ ഉറക്കാവും, പിന്നെ ആ അശ്രീകരം ഭാസുച്ചെറുക്കൻ ആണ്, അവനെ എങ്ങോട്ടേലും പറഞ്ഞുവിടാം’ അമ്മായി അയാളെ പ്രോൽസാഹിപ്പിച്ചു.
തന്നോട് അമ്മായിക്ക് എത്ര വെറുപ്പാണെന്നു മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു ഭാസു ആ സംഭാഷണത്തിലൂടെ. അശ്രീകരമെന്നോ,എന്തെങ്കിലും തെറി കൂട്ടിയോ അല്ലാതെ അമ്മായി തന്നെ വിളിക്കുകയേ ഇല്ല.

‘നിനക്കത്ര ആവശ്യമാണെങ്കിൽ ഞാൻ വരാടീ’വിക്രമൻ കിതച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. അയാൾ കുണ്ണ വെളിയിലേക്കു വലിച്ചെടുത്തിരുന്നു. അതിന്‌റെ ഞരമ്പുകൾ മുറുകിയിരുന്നു. കുതിരയുടെ കുണ്ണ പോലെ ഒരു അന്തവും കുന്തവുമില്ലാത്ത തടിയൻ കുണ്ണ. അടിയിൽ തൂങ്ങിയാടിയ അണ്ടികൾ മുകളിലേക്കു ഉയർന്നിരുന്നു.