ഭാസുരചരിതം വിജയേശ്വരീപർവം 1 [കൊതിച്ചി] 611

രാത്രിയായപ്പോൾ സാവിത്രിയമ്മായി കുളപ്പുരയിൽ നിന്നു കുളികഴിഞ്ഞ് ഒരു വലിയ തോർത്ത് മുല മുതൽ തുടവരെയുടുത്ത് കയറി വന്നു. ഒരു ചെറുതോർത്തു കൊണ്ട് അമ്മായി മുടി കെട്ടിയിരുന്നു.

രാത്രിഭക്ഷണം കഴിച്ച് അമ്മായിയുടെ കുട്ടികളായ ചിന്നനും കിട്ടനും ഭാസുവിനൊപ്പം നെരപ്പു കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ചെസ് പോലെ പണ്ടുകാലത്തു നാട്ടിലുണ്ടായിരുന്ന കളിയാണു നെരപ്പ്.

അമ്മായിയെ ഭാസു ഒന്നു പാളിനോക്കി. അവരുടെ ദേഹത്തോടൊട്ടി കിടക്കുന്ന തോർത്ത് അവരുടെ ശരീരമഹിമ വെളിയിൽകാട്ടുന്നതായിരുന്നു. എന്നും പാലും മുട്ടയും ഇറച്ചിയുമൊക്കെയല്ലേ തീറ്റ.

ചിന്നനും കിട്ടനും പോയൊറങ്ങിക്കേ– അമ്മായി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
ഇച്ചെരെ കൂടെ പഠിച്ചിട്ട് ഒറങ്ങാം അമ്മാ, ഗുണനപ്പട്ടിക എഴുതാനുമൊണ്ട്– ചിന്നൻ പറഞ്ഞു.
ഇതുവരെ എന്തായിരുന്നു നെന്റെയൊക്കെ പണി. ഇനി ഒരു പട്ടികേം എഴുതണ്ട.

പോയിക്കെടന്നൊറങ്ങിനെടാ. കർശനസ്വരത്തിൽ അമ്മായി പറഞ്ഞു. അന്നത്തെ കാലത്തെ അമ്മമാർ പറയുന്നതായിരുന്നു കുട്ടികളുടെ അവസാനവാക്ക്. തെറ്റിച്ചാൽ ചന്തിയിൽ പുളിങ്കമ്പ് പൊളയും. അതുപേടിച്ച് കുട്ടികൾ അമ്മ പറയുന്നതിനെ

എതിർക്കാറേയില്ലായിരുന്നു. പിള്ളേർക്കുമേൽ അന്നത്തെ മാതാപിതാക്കൾക്കു വല്ലാത്ത കൺട്രോൾ ആയിരുന്നു.

ചിന്നനും കിട്ടനും ഒരുമിച്ചു തെക്കിനിയിലെ മുറിയിലാണു കിടക്കുന്നത്. അവർ അങ്ങോട്ടേക്കു പോയി. അമ്മായി തന്നെ നോക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ പണി വരാനുണ്ടെന്നു ഭാസു നിരൂപിച്ചു. ചായ്പിലാണു ഭാസു സാധാരണ കിടക്കുന്നത്.
ഭാസുരചന്ദ്രാ ഇങ്ങട് വാടാ…അമ്മായി വിരൽചൂണ്ടി വിളിച്ചു.