അവർ ഊറി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തൻറെ ജോലികളിൽ വ്യാപൃതയായി. മുനിയമ്മ വിജയദേവിനോട് സഹായ അഭ്യർത്ഥന നടത്തുന്നതൊക്കെ കനകാംബരിയമ്മ കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്തു. അവർ ഭയപ്പെട്ടു മുനിയമ്മ വീണ്ടും തന്റെ കൊച്ചുമകൻ്റെ മുൻപിൽ തൻറെ അഭിമാനത്തിന് ക്ഷതമേൽക്കും വിധം വീണ്ടും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ ചെയ്യുമോ എന്ന്.
എന്നാൽ മുനിയമ്മയാകട്ടെ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുകയാണ് അവസരത്തിനായി.
രാവിലെ 10 മണിയായപ്പോൾ വയനാട്ടിലെ മഴക്കാല കാലാവസ്ഥയിലെ ഒരു അരോചക അവസ്ഥ ചെറുതായി മാറിയതിനു ശേഷം വിജയ് പതിയെ വീടിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ഒരു നിശ്ചയമില്ല. ഇന്നലെ കുറച്ചു ദൂരെയുള്ള ഒരു ആദിവാസി തമിഴൻ മുഖാന്തരമാണ് ഇത്തിരി വാറ്റ് ചാരായം ലഭിച്ചത്. അയാൾ വിജയദേവ് ഏതോ ടൂറിസ്റ്റ് ആണ് എന്ന് കരുതിയാണ് വിജയിന് അത് കൊടുത്തതും.
കയ്യിൽ ആണെങ്കിൽ പണം ഒന്നുമില്ല ഇന്നലെ ബോധം കെട്ട് ഉറങ്ങിയത് കാരണം രാവിലെ ജയ ടീച്ചറോട് ഒന്നും ചോദിക്കാനും കഴിഞ്ഞില്ല.
കുറച്ചുനേരം വീടിന് വെളിയിലൂടെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടന്ന ശേഷം വീണ്ടും മുറിയിലേക്ക് കയറി. മടുപ്പ് തോന്നുന്ന അവസ്ഥ കുറച്ചുനേരം മുറിയിൽ ഇരുന്നശേഷം പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു കനകാംബരി അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. മുനിയമ്മയെ കാണാനില്ല, അവർ ഒരുപക്ഷേ തുണി കഴുകുകയോ മറ്റോ ആയിരിക്കും. കനകാംബിരിയമ്മ ആകട്ടെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു കിടക്കുകയാണ് അവർ വിജയദേവിനെ കണ്ടു ഭീതിയോടെ അവനെ കിടന്ന കിടപ്പിൽ തുറിച്ചു നോക്കി. വല്യമ്മയുടെ കണ്ണുകളിലെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന നോട്ടം അവനെ അവിടെ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു. തിരികെ വീണ്ടും മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അടുക്കള ഭാഗത്ത് കൂടി വെളിയിൽ നിന്നും മുനിയമ്മ കയറിവരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.
ബാക്കി എവിടേ ബ്രോ..
Waiting. 🫣
Nice story. Next part page കൂട്ടിയാൽ നന്നായിരുന്നു.
കൊള്ളാം.. 🔥😻🔥😻
പേജ് കുറച്ചു കൂട്ട് 👍