കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജെയ ടീച്ചർക്ക് തന്റെ ശരീരത്തിൽ എന്തോ ഭാരം ഉള്ളതുപോലെ തോന്നി അവർ കൈകൾ അനക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അവർക്ക് മനസ്സിലായി അവരുടെ കൈകൾക്ക് മുകളിൽ വിജയി ദേവിന്റെ കൈകൾ ഉണ്ട് എന്ന് ടീച്ചർ കൈകൾ അയക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചില്ല.
ടീച്ചർ കൈകൾ അനക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് വിജയ ദേവും അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും അവൻ ഉറക്കം നടിച്ചു തന്നെ കിടന്നു.
രാത്രി ഏകദേശം ഒരു മണിയോട് അടുക്കുന്നു ഒരു അമ്മയും മകനും ഒരു കട്ടിലിൽ നിദ്ര പ്രാപിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും രണ്ടുപേരുടെയും ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടു. വിജയ് ദേവിന്റെ തൊണ്ട ഉണങ്ങി വരണ്ടു തുടങ്ങി ജയ ടീച്ചർ ആവട്ടെ തണുത്ത അന്തരീക്ഷത്തിലും തൻറെ കഴുത്തിലൂടെ വിയർപ്പ് ചാലുകൾ ഒഴുകുന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു.
വിജയ് ദേവിന്റെ മനസ്സിൽ എന്താവും സ്വന്തം അമ്മയെ പ്രാപിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമമാണോ അവന്. താൻ എന്തുകൊണ്ടാണ് അവനെ ഇതിൽ നിന്ന് വിലക്കാത്തത് തൻറെ മനസ്സും അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ അതോ ഭയമാണോ തന്നെ അതിൽ നിന്നും തടുക്കുന്നത്.
അമ്മയുടെയും മകൻറെയും മനസ്സിൽ ഉരുണ്ടുകൂടിയിരിക്കുന്ന ഭയം നിമിത്തം അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും ചലിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.
ഇതേസമയം കനകാംബിരിയമ്മയുടെ മുറിയിൽ എന്തൊക്കെയോ ശബ്ദം കേട്ടുതുടങ്ങി. പക്ഷേ അത്, മുനിയമ്മയോ ജയ ടീച്ചറോ, വിജയ്ദേവോ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. മൂന്ന് പേരുടെയും മനസ്സിലെ ഭയം അവരുടെ കാതുകളെ ശബ്ദ തരംഗങ്ങളിൽ നിന്ന് മറച്ചുവെച്ചു.
അമ്മയിൽ നിന്ന് പ്രതികരണം ഒന്നും കാണാഞ്ഞതിനെ തുടർന്ന് വിജയ് ദേവിന്റെ കൈകൾ പതിയെ അവരുടെ ശരീരത്തിൻറെ മുകളിലേക്ക് അതായത് അവരുടെ സ്തനങ്ങളുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി തുടങ്ങി.
Waiting dear..
സൂപ്പർ എഴുത്ത്
അമ്മയും മകനും ഇണേചേരുമ്പോൾ പ്രേതം വല്ലതു വരുമോന്നാ എൻ്റെ ഭയം. സൂപ്പർ എഴുത്ത്
സൂപ്പർ 👌 പതിയെ പതിയെ രക്തം ചുവടുപിടിപ്പിക്കുന്ന അവതരണം…. continue with same situations….👍
അമ്മയും മോനും ഒള്ള കളി പെട്ടന്ന് ആകുമോ എന്നൊരു ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് നടന്നില്ല പതിയെ മതി നമ്മുടെ കബനി ഒക്കെ എഴുതുന്ന ഒരു സ്റ്റൈൽ ആണ് ഇതും. അപ്പോൾ ആ ത്രിൽ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു അടുത്ത ഭാഗങ്ങളിൽ
Money pwoli item
One of the finest writing ..
Nicely building the story
And see how the house changes people in it..
Good work
Waiting for 5th part
കിടു ❤️😍😍
ഇതിന്റെ ബാക്കി ഇനി ഉണ്ടകുമോ
പേജ് തീരാതിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിക്കുവായിരുന്നു. അത്രയ്ക്ക് മനോഹമായിരുന്നു ആ രാത്രി..
Waiting for next part
കുറച്ചുകൂടെ പേജുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നന്നായിരുന്നു.
Bro. Page kooti eyuthu