ഭൂപടത്തിൽ ഇല്ലാത്ത ഒരിടം 3 [രമ്യ] 272

വലിച്ചഴിച്ചു.പിന്നെ അടിപ്പാവാട വലിച്ചുകീറി.
“ടാ…കുട്ടാ കയറെടുക്ക്……” അമ്മാവൻ കുട്ടേടനോട് പറഞ്ഞു. കുട്ടേട്ടൻ കടയുടെ തട്ടിൽ പ്ലാസ്റ്റിക്‌ കവറിൽ കെട്ടിവച്ചിരുന്ന കോട്ടൺ തുണിയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ കയറെടുത്ത് ഒരു പാത്രത്തിൽ എണ്ണയുമെടുത്ത് അമ്മാവന്റെ അടുത്തുവന്നു. വേണുവേട്ടനും ബാലേട്ടനുംകൂടി സുമതിച്ചേച്ചിയുടെ കൈ രണ്ടുവശത്തേക്കും വിടർത്തി ഒരു വടി കെട്ടിവച്ചു. കയറിന്റെ നടുവിൽ ഇടവിട്ട് കെട്ടുകളിട്ട് മുഴപ്പിച്ചിരുന്നു.അമ്മാവൻ കയറിന്റെ മധ്യഭാഗം പാത്രത്തിലെ എണ്ണയിൽ മുക്കിയെടുത്തു. ഗ്രാമത്തിലെ പശുക്കളെ മേയിക്കാൻ പോയ കുട്ടികൾ തിരിച്ചുവന്നുതുടങ്ങി. വഴിയേ പശുക്കളുമായി പോകുന്ന കുട്ടികളെല്ലാം കടയിൽ കുട്ടേടനടുത്തുവന്ന് പാൽ കുടിച്ചിട്ട് പശുക്കൾക്ക് പുറകേ സ്വന്തം വീടുകളിലേക്ക് നടന്നു നൂൽബന്ധമില്ലാതെ നിൽക്കുന്ന ചേച്ചിക്ക് ഒരു നാണവുല്ലാതെ നിൽക്കുന്നു.അമ്മാവൻ കയറിന്റെ ഒരറ്റം വേണുവേട്ടന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.മറ്റേ അറ്റം ബാലേട്ടന്റെ കയ്യിലും.അമ്മാവൻ സുമതിച്ചേച്ചിയുടെ പൂർ വിടവിൽ വിരൽ കേറ്റി ഇളക്കി.
“ആ…കൊള്ളാമെടാ….ചൊരത്തുന്നുണ്ട്….” അമ്മാവൻ വിരൽ ഊരിയെടുത്ത് ഒട്ടിച്ചും അകറ്റിയും നൂലുപോലെ വലിയുന്ന മദജലം നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇവിടെ നടുക്കോട്ട് നിക്കെടീ…..” അമ്മാവൻ സുമതിച്ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു.ചേച്ചി നടുവിലേക്ക് മാറിനിന്നു.
“ഇങ്ങോട്ട് നിക്കെടീ……” അമ്മാവൻ സുമതിച്ചേച്ചിയെ
രണ്ട് ബഞ്ചുകൾക്ക് നടുവിലുള്ള സ്ഥലത്തേക്ക് പിടിച്ചു നിർത്തി.കുണ്ടി ബാലേട്ടന് നേരേ തിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന സുമതിച്ചേച്ചിയുടെ കാലിനിടയിലൂടെ വേണുവേട്ടൻ കയറെടുത്തു.
“കവച്ച് നിക്കെടീ…..”അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു.മാമനും അച്ഛനും ഒരു ചെറുചിരിയോടെ ചേച്ചിയെ നോക്കിയിരിക്കുന്നുണ്ട്.സുമതിച്ചേച്ചി കാലുകൾ അകത്തി നിന്നു.
“പതുക്കെ തൊടങ്ങിക്കോടാ…..” അമ്മാവൻ ബാലേട്ടനോട് പറഞ്ഞു. സുമതിച്ചേച്ചിയുടെ പൂറിൽ സ്പർശിച്ചു നിൽക്കുന്ന കയർ ബാലേട്ടൻ വലിച്ചു.
“ആഹ്ഹ….. അമ്മേ……ഹാവ്……” പൂർ വിടവിൽ എണ്ണയിൽ കുതിർന്ന കോട്ടൺകയർ ഉരഞ്ഞ് നീങ്ങിയ സുഖത്തിൽ സുമതിച്ചേച്ചി ഉറക്കെ കരഞ്ഞു.
“ഇനീം വലിക്ക്…….” അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു. തടിപ്പണിക്കാർ തടിമുറിക്കുന്ന വാൾ വലിക്കുന്നപോലെ ബാലേട്ടനും വേണുവേട്ടനും അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും വളരെ പതിയെ വലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.കയറിലെ കെട്ടുകൾ പൂറിതളിനുള്ളിലെത്തുമ്പോൾ സുമതിച്ചേച്ചി ഒരു കാലുപൊക്കി കരയും അതുകാണുന്ന കിളവൻമാർ ചിരിക്കും. അങ്ങനെ ഒരു പത്തുമിനിറ്റ് ബാലേട്ടന്റേയും വേണുവേട്ടന്റേയും വടംവലി തുടർന്നു.സുമതിച്ചേച്ചിയുടെ