ഭ്രാന്ത് റീമേക്കിംഗ് ഫ്രം നീലൂസ് ഹോം 3 [പമ്മന്‍ ജൂനിയര്‍] 211

ലെച്ചു ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നു. നീലു ബാലു… ബാലു എന്ന് പറഞ്ഞ് താന്‍ പുതച്ചിരിക്കുന്ന പുതപ്പിലിട്ട് വലിക്കുന്നു. മുറിയില്‍ നല്ല ഇരുട്ടാണ്. പെട്ടെന്ന് അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി അമ്മ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണെന്ന്. ഉറക്കത്തില്‍ തന്നെ അച്ഛനായി കരുതിവിളിക്കുകയാണ്. അവള്‍ മിണ്ടാതെ കിടന്നു. ലച്ചു ഭിത്തിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടക്കുകയായിരുന്നു.

നീലു ഒരു കളിപ്രതീക്ഷിച്ച് ബാലു ആണെന്ന് കരുതി ലെച്ചുവിനെ മെല്ലെ തഴുകി. ആ തഴുകല്‍ പക്ഷെ കാലുകൊണ്ടായിരുന്നു. ബെഡ്ഷീറ്റിനടിയില്‍ ആയിരുന്നിട്ടും അമ്മയുടെ കാലുകൊണ്ടുള്ള തഴുകലില്‍ ലെച്ചുവിന് എന്തോ ഇക്കിളിപോലെ തോന്നി. പതിവില്ലാതെ പ്രതികരണമൊന്നും കാണാത്തതിനാലാവാം നീലു കുറച്ചുകൂടി അടുത്തുകിടന്നിട്ട് കെട്ടിപ്പിടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ലെച്ചുവിന്റെ സൈഡില്‍ ഒരു തലയിണയുണ്ടായിരുന്നു. പാറുക്കുട്ടികിടക്കുമ്പോള്‍ തല ഭിത്തിയില്‍ ഇടി്ക്കാതിരിക്കാന്‍ വെച്ചതാണത്. ആ തലയിണയോടൊപ്പം നീലു ലെച്ചുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു, ബാലു ആണെന്ന ധാരണയില്‍. എന്നിട്ട് പൂര്‍ ലെച്ചുവിന്റെ ചന്തിയിലേക്ക് വരുംവിധം അകറ്റി. പാതിമയക്കത്തില്‍ നിന്ന്് നീലു പൂര്‍ണ്ണ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. താന്‍ പൂറിട്ട് ഉരച്ചത് ലെച്ചുവിന്റെ ചന്തിയിലാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ നീലു പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുകിടന്നു.

ലെച്ചു എന്ന കന്യകയ്ക്ക് അത്രയും മതിയായിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി അമ്മ ഗ്രഹണിപിടിച്ച് തന്റെ മേലേ ചാടിക്കയറാന്‍ നോക്കിയതാണെന്ന്. പക്ഷെ അമ്മയുടെ ആ ശ്രമം ലെച്ചുവിന്റെ കുഞ്ഞികന്യകയോനിയെ കുതിര്‍ത്തു. അമ്മയില്‍ നിന്നാണെങ്കിലും കാമത്തിന്റെ ചൂട് പൂറിനേറ്റാല്‍ അത് വെള്ളമൊഴുക്കുമല്ലോ.

നേരം പുലരാറായപ്പോള്‍ നീലു സോഫയില്‍ ചെന്നിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് നാണമായിപ്പോയി. ലെച്ചുവെങ്ങാനം തന്റെ ശ്രമം അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ. ബാലു എന്ന് താന്‍ വിളിച്ചിരുന്നോ. അയ്യേ… മോശം മോശം… അവള്‍ക്ക് നാണവും പേടിയും ഒക്കെ കലര്‍ന്നൊരു വികാരം വന്നു.

‘അമ്മയെന്താമ്മേ സോഫയിലിരുന്നുറങ്ങണേ…’ മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് പോയ മുടിയന്‍ നീലു സോഫയിലിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ചോദിച്ചു.

‘ഓ… ഞാന്‍ അടുക്കളേലേക്ക് പോകാന്‍ എണീറ്റതാ. ക്ഷീണം കാരണം ഇവിടിരുന്നങ്ങ് ഉറങ്ങിപ്പോയതാ…’

‘ഇതെന്താമ്മേ ഇത്രകാലത്തേ അടുക്കളേലേക്ക്…’