ബൈ ഫാന്റസി [Woodpecker] 285

“ന്താ അമ്മൂമ്മേ…??” അവൾ ചോദിച്ചു…

“ചായ ഒന്നും വേണ്ടേ നിനക്ക്…. ദാ കുടിക്ക്…!!” അമ്മൂമ്മ ചായയും പലഹാരവും അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….

അന്നേരം അവളുടെ കോലം കണ്ടാൽ ആർക്കും മനസിലാവും കളി കഴിഞ്ഞ് നിൽക്കുകയാണെന്ന്… മുടിയൊക്കെ പാറി കണ്ണ് കലങ്ങി കണ്മഷി പടർന്നു നിവർന്നു നിൽക്കാനും പറ്റാതെ ഒരു കോലം… പക്ഷെ അമ്മൂമ്മക്ക്‌ കാഴ്ച കുറവായതുകൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ല… കണ്ണട വെച്ചാലെ പുകപോലെ എങ്കിലും എന്തേലും കാണൂ….

“ഞാൻ വന്നോളാം അമ്മൂമ്മേ… അല്ല കണ്ണട എന്ത്യേ.. അതില്ലാണ്ടാണോ മുകളിലേക്ക് കേറിയത്.. എവിടേലും വീണാലോ..??” ആതിര ചോദിച്ചത് കേട്ട് എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ആശ്വാസമായി….

“എന്താന്ന്…??” കേൾവിക്കുറവുള്ള അമ്മൂമ്മ ആതിര പറഞ്ഞത് കേൾക്കാതെ ഒന്നുകൂടെ ചെവിയോർത്തു…

“ഓ ഒന്നുല്ല…!!” ആതിര പറഞ്ഞു… ഇടക്ക് അവൾ എന്നെ നോക്കി…

ഈ സമയം അമ്മൂമ്മ പലഹാരവുമായി അകത്തേക്ക് കയറി…. ആതിര തടയാൻ നോക്കുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ അമ്മൂമ്മ മുറിയുടെ അകത്തായി…. അവൾ അമ്മൂമ്മയോട് എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ ഞാൻ അവളുടെ വായപൊത്തി…

“അവിടെ നിക്കട്ടെ കണ്ണും കാണില്ല ചെവിയും കേൾക്കില്ല…!!” ഞാൻ അവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു….. ആതിര എന്നെ വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ നോക്കി…

“ഇവിടെന്താടി ഒരു മോശട് മണം… നീ ഇവിടെ വൃത്തിയാക്കാറൊന്നുല്ലേ അമ്മൂ…??” അമ്മൂമ്മ ചോദിച്ചു…

അപ്പോഴാണ് ഞങ്ങൾക്ക് ആ റൂമിന്റെ അവസ്ഥ ഓർമ്മ വന്നത്…. ഞാൻ ആതിരയെ തൊട്ട് വിളിച്ച് കട്ടിൽ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി… അതിൽ അവളുടെ കന്യകത്വത്തിന്റെ അടയാളം ഉണ്ടായിരുന്നു… അവൾ പെട്ടന്ന് തുണിപൊക്കി കാലിനിടയിൽ തപ്പി… അവിടെയും നേരിയ ചോരപ്പാട്… അവൾ ഒരു കപടദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി…

ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു…

“നിന്റെ അമ്മേം അച്ഛനും കൂടെ എങ്ങട്ടാ പോയെ…??” അമ്മൂമ്മ ചോദിച്ചു…

“അമ്മേടെ വീട്ടിലേക്ക്….!!” ആതിര എന്റെ കൈവിടുവിച്ച് പറഞ്ഞു…

“ആ എനിക്ക് തോന്നി… അല്ലേലും അവൾടെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടാനാണല്ലോ അവനു താല്പര്യം… പെണ്ണുമ്പിള്ളേടെ സാരീല് തൂങ്ങി നടക്കണ പെൺകൊന്തൻ…..!!” അമ്മൂമ്മ ഓരോന്ന് പിറുപിറുത്തു…

അത് ആതിരക്ക് അത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല… അവൾ അമ്മൂമ്മ കാണില്ലെന്നുള്ള ധൈര്യത്തിൽ അമ്മൂമ്മയെ ഇടിക്കാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി… അതുകണ്ട് എനിക്ക് ചിരിപൊട്ടി…