🏘️ബോസ്റ്റൻ ബംഗ്ലാവ് [Gladiator] 677

“ഓ.. ഫക്ക്…എനിക്കെന്താ പറ്റിയത്…ദേ ആർ മൈ സിസ്റ്റേഴ്സ്…”കാമം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളാൽ ഡെയ്സിയെയും റിയയെയും നോക്കിയ ഡാനിയേൽ സ്വന്തം മനസിനോട് പറഞ്ഞു.

“എന്താടാ.. വാട്ട്‌ ഹാപ്പെൻഡ് “പരിഭ്രമിച്ച മുഖത്തോടെ ഇരുന്ന ഡാനിയോട് ഡൈയ്സി ചോദിച്ചു.

“നതിങ്…”അവൻ അവളെ നോക്കാതെ മറുപടി പറഞ്ഞു.

അവൻ പിന്നെ അവർ ഇരുവരെയും നോക്കാതെയിരിക്കാൻ മാക്സിമം ശ്രദ്ധിച്ചു. അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു എഴുന്നേൽക്കുന്നത് വരെ അവൻ ഭക്ഷണം കിള്ളി കിള്ളി അവിടെയിരുന്നു. അവർ എഴുനേറ്റ ശേഷമാണ് അവൻ സമാധാനായി അല്പം ഫുഡ്‌ കഴിച്ചത്.ഭക്ഷണം കഴിച്ചു 5 മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ ടേബിളിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റത്,  അണ്ടി കമ്പിയായ കാരണം പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗം  വീർത്തു ഇരിക്കുകയാണ്. നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ട്. അണ്ടി ശാന്തമാകുന്നത് വരെ കാത്തുനിന്ന ശേഷം അവൻ ആദ്യമേ പോയി കാർ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു.

“എന്തൊക്കെയോ പ്രശനം ഉണ്ട്…ഈ വേദനയും ചൂടും സഹിക്കാം, പക്ഷെ അമ്മയെയും പെങ്ങന്മാരെയും കാണുമ്പോൾ എന്തൊക്കെയാ ഞാൻ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നത്…ശേ….. മാനം കെട്ടവൻ”അവൻ ചിന്തിച്ചു..

“ഇന്നലെ കണ്ടത് സ്വപ്നം അല്ല, അതുറപ്പ്. അല്ലെങ്കിൽ അണ്ടി എങ്ങനെയാ ഇങ്ങനെ വലുതാവണെ..? അതോ ഇനിയാ ഗർഭിണി സ്വപ്നം ആയിരുന്നോ…? എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും അസുഖം വന്നതാണോ…”അവന്റെയുള്ളിൽ നൂറ് നൂറ് ചോദ്യങ്ങൾ കുമിഞ്ഞു കൂടി.പേടി കാരണം അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി ഒന്ന് നനഞ്ഞിരുന്നു.

“എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണം.. ആരോട് ഇതൊക്കെ ഒന്ന് പറയും…? പള്ളിയിൽ പോകുമ്പോൾ പാസ്റ്ററിനോട്..? ഏയ്.. വേണ്ട. അച്ഛനോട്..? ശേ നാണക്കേട്…ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞാൽ..? വേണ്ട…തെണ്ടി എന്നെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കളിയാക്കും…അമ്മയോട്…ശേ…ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ലാലോ…”ഡാനിയേൽ വണ്ടിയിൽ ഇരുന്ന് ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി.അപ്പോഴേക്കും പള്ളിയിൽ പോകാനായി ബാക്കിയുള്ളവരും എത്തി. വൈകാതെ അവർ പള്ളിയിലേക്ക് തിരിച്ചു.