തനുവിനു വേണ്ടിയാണ്…
തന്റെ മകൾക്കു വേണ്ടിയാണ്…
“” ദീപൂസേ………. വേണ്ട………”…”
ദയ കരയുന്നതു പോലെ പറഞ്ഞു……
“” പ്ലീസ് ദയാ…………….”
അവളുടെ മുഖം പിടിച്ചെടുത്ത് കണ്ണുകളിൽ നോക്കി അയാൾ കേണു…
“” ഒരുപാടു തവണ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേടാ… നിക്ക് പേടിയാന്ന്………. “
ദയയുടെ ശബ്ദം വിതുമ്പലിനു സമമായിരുന്നു…
തുടരെത്തുടെരെ ദീപക്കിന്റെ അരക്കെട്ട് തന്നിലേക്ക് വന്നിടിച്ചു ചേരുന്നത് , ദയ ചെറുതായി തടയാൻ ശ്രമിച്ചു…
കാമം, മറഞ്ഞ ദയയുടെ മിഴികളിൽ ഭയം ഓളം വെട്ടിത്തുള്ളുന്നത് ദീപക് കണ്ടു…
നിസ്സഹായത നിറഞ്ഞ മുഖം……!
ഒരു നിമിഷം അയാളുടെ ഓർമ്മയിൽ പഴയ ഹോസ്പിറ്റൽ വരാന്ത ഒന്നു മിന്നിയണഞ്ഞു…
ദയ, യോനി ഇറുകിപൂട്ടിത്തുടങ്ങുന്നത് ദീപക് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
തന്റെ ലിംഗാഗ്രത്തിലേക്ക് ശുക്ലം ഇരച്ചുകയറി വരുന്നു…
പിന്നിലേക്ക് വലിച്ചെടുത്ത ലിംഗം, അടുത്ത സെക്കന്റിൽ ദീപക് കുത്തിയത് ദയയുടെ അടിവയറ്റിലായിരുന്നു…
ഇതിനിടയിൽ ദയ ഒന്നു പിടഞ്ഞു മാറിയിരുന്നു…
ദയയുടെ വയറിനു മീതെ ലിംഗം കട്ടക്കൊഴുപ്പ് കക്കിത്തള്ളി……….
അർദ്ധ സ്ഖലനത്തിൽ ഒരു നൊടി അമ്പരന്ന ദീപക്, വലം കൈവട്ടക യോനിയാക്കി പൂർണ്ണതയിലേക്കെത്തിച്ചേർന്നു…
ദയയുടെ വയറിനു മീതെയും , ഗൗണിലേക്കും രേതസ്സ് തെറിച്ചു വീണു..
കിതപ്പോടെ, അയാൾ ദയയ്ക്കരികിലേക്ക് ചാഞ്ഞു…
“” സോറി………..””
കിതപ്പിനിടയിൽ ആശ്വാസത്തോടെ ദയ പിറുപിറുത്തു..
“” സേഫല്ലായിരുന്നു………. “
ദീപക് നേർത്തു വരുന്ന കിതപ്പോടെ ചുറ്റിത്തിരിയുന്ന ഫാനിലേക്ക് മിഴികൾ നട്ടു കിടന്നു…
“” ഈ സിറ്റുവേഷനിൽ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ ……..””
ബാക്കി ദയ പറഞ്ഞില്ല…
ദയയുടെ ഭയമാണ്, അല്ലാതെ കൊറോണയല്ല കാരണമെന്ന് ദീപക് നു അറിയാമായിരുന്നു… ….
രണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം…;
അത്താഴത്തിനു ശേഷം ദീപക് സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറിത്തുടങ്ങി…
തനൂജ, ടി.വിയ്ക്കു മുൻപിലാണെങ്കിലും ശ്രദ്ധ കയ്യിലിരിക്കുന്ന ഫോണിലായിരുന്നു…
കിച്ചണിലെ ജോലികൾ തീർത്ത ശേഷം ദയ, ചുമലിൽ കിടന്ന ടർക്കിയിൽ കൈവിരലുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് ഹാളിലേക്കു വന്നു..
“” കിച്ചണിൽ ഒന്നു വന്നു സഹായിച്ചാലെന്താ തനൂ… …. “
“” അമ്മയ്ക്ക് നാളെ സ്കൂളിലൊന്നും പോകാനില്ലല്ലോ……………”
ഡിയർ കബനിനാഥ്,
നിഷിദ്ധം വായിച്ചു ശീലമുള്ളതാണ്. എന്നാലും നിങ്ങൾ എഴുതുമ്പോൾ അത് ഒരു പ്രേത്യേക ഫീൽ ആണ് വായിക്കുവാൻ.തനൂജയുടെയും ദീപക് ദാസിന്റെയും നിഷിദ്ധരതി നല്ലരീതിയിൽ പതിവ് ശൈലിയിൽ വായിക്കുവാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു വേഗം വരില്ലേ?????????