ബംഗ്ലാവ് [ആദി] 743

“ചേട്ടാ എനിക്കൊരു പത്തുരൂപ താ. അമ്മയോട് ചോദിച്ചിട്ട് തരണില്ല’

ശാലിനി അവനെ പറ്റിക്കൂടി

ശിവൻകുട്ടി അവളെയൊന്ന് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി രാവിലത്തെ സീൻ കണ്ടതിന്റെ ഭാവമൊന്നും മുഖത്തില്ല.

“എനിക്ക് വീക്കിലി വാങ്ങാനാ ചേട്ടാ…” അവളവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വീണ്ടും കൊഞ്ചി,

പതിനേഴു വയസ്സായെങ്കിലും കൂട്ടിത്തം മാറാത്ത മുഖവും കുസൃതി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളും മുഖത്തിന് ഒട്ടും ചേരാത്ത മാർക്കുടങ്ങൾ!. ബ്ലൗസ് പൊട്ടി ഇപ്പൊ പുറത്തേക്ക് ചാടും എന്ന മട്ടിൽ വീർപ്പ മുട്ടിക്കിടക്കുകയാണവ. അത് കണ്ടതും അവനു ദേഷ്യം വന്നു. “നീ ഇങ്ങിനെയാണോടീ കടയിലേക്ക് പോകുന്നേ..?”

“എന്താ ചേട്ടാ.” അവൾ കാര്യം പിടികിട്ടാതെ അവനെ നോക്കി

“അമ്മെ , ഇങ്ങോട്ടൊന്നു വന്നേ.” അവൻ വഴിയിലേക്കിറങ്ങി നിന്നു.

“എന്താടാ..?” വത്സല് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“അമ്മേ. അവളോട് പുറത്തു പോകുമ്പോൾ ഒരു ദാവണിയെങ്കിലും ചുറ്റാൻ പറ്’ തെല്ല ഈർഷ്യയോടെയാണവൻ പറഞ്ഞത്.

മകൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ അവർക്ക് മനസ്സിലായി. അമ്മയുടെ കയ്യിൽ അവൾക്കുള്ള പൈസയും കൊടുത്ത് അവൻ നട വഴിയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നടന്നു. റോഡിലേക്ക് കയറി. ചന്തയിലെത്തിയപ്പോൾ ഹാജിയാരുടെ ലാൻസർ കാർ റോഡ് സൈഡിൽ കിടപ്പുണ്ട്. അവനെ കണ്ടപ്പോൾ മുതലാളിയുമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു നിന്ന കൈപ്പറമ്പിൽ അനില യാത്ര പറഞ്ഞ് നടന്നകന്നു.

“അഡ്മിഷനെന്നു പറഞ്ഞ് കായ് ബാങ്ങിച്ചിട്ട് കൊറച്ചായി. മുതലുമില്ല പലിശേമില്ല. ഒടുക്കം കായ്ക്ക് തിരിച്ചു തരാനും വഴി ഞമ്മ പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു.” അയാളൊന്നു ചിരിച്ചു.