പ്യാര് മേം ഡൂബേ ഹുയേ ഖത് മേം ജലാത്താ കൈസേ
തേരേ ഹാഥോം കേ ലിഖാ ഖത് മേം ജലാത്താ കൈസേ…..”
ജഗ്ജിത് സിങ്ങിൻ്റെ ഗസൽ ഷഹാനയുടെ മനസ്സിൽ ഗൃഹാതുരത്വം ഉണർത്തി. ഉപ്പയുടെ കണ്ണുകളിൽ അവൾ ഡൽഹിയിലെ കോളേജ് ദിനങ്ങൾ വീണ്ടും കണ്ടു. തന്റെ ആഗ്രഹം സഫലമാകാൻ പോകുന്നു എന്നവൾക്ക് തോന്നി. കണ്ണിൽ കത്തുന്ന കാമത്തോടെ വശ്യമായി ഉപ്പയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് നഗ്നയായി കട്ടിലിന്റെ അറ്റത്ത് കാല് തൂക്കിയിട്ട് അവൾ മലർന്നു കിടന്നു. അവളുടെ കരിനീല കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ ലാസ്യ ഭാവം ഉപ്പയുടെ സുരത ക്രീഡക്കായി വെമ്പൽ കൊള്ളുന്ന മനസ്സിൽ അഗ്നി സ്‌ഫുലിംഗങ്ങൾ ചിതറിച്ചു. ശരീരത്തിലും മനസ്സിലും തെളിഞ്ഞ വിലസാദി ചേഷ്ടകളോടെ സ്വന്തം ഉപ്പയെ ഷഹാന തന്നിലേക്ക് ചേരാൻ പൂർണ മനസ്സോടെ ക്ഷണിച്ചു. മാറിൽ നിന്ന് പാലും പൂറിൽ നിന്ന് തേനും ചുരത്തി കിടക്കുന്ന മകളുടെ ക്ഷണം ഉപ്പാക്ക് നിരസിക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നില്ല.
ഉപ്പ അടുത്ത് ചെന്ന് ഷഹാനയുടെ കാൽ മുട്ടുകളിൽ കൈ വെച്ചു. ഉപ്പയുടെ ദൃഷ്ടി മുഴുവൻ തൊട്ട് മുന്നിൽ അനാവൃതമായ മകളുടെ ചെമ്പകപ്പൂ നിറമുള്ള മേനിയിലായിരുന്നു. പ്രസവത്തിനു ശേഷമുണ്ടായ ശരീരപുഷ്ടി അവളെ ഒരു മാദക തിടമ്പാക്കിയിരുന്നു. കിടക്കയിൽ വിടർത്തിയിട്ട സമൃദ്ധമായ കറുത്ത മുടി. തടിച്ചു വിടർന്ന പവിഴ പൊൻ ചുണ്ടുകൾ. മാറിൽ തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന നവയൗവനം. ഒന്ന് പെറ്റിട്ടും ഒട്ടും ചാടാതെ ഒതുങ്ങിയ വയറും ആഴമുള്ള പൊക്കിളും പരന്ന അരക്കെട്ടും. ചെറിയ ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ തുടുത്തുരുണ്ട തുടകൾ. തുടകൾക്കിടയിൽ തടിച്ചുയർന്ന് മാംസം തിങ്ങിയ മാന്തളിരിൻ നിറമുള്ള പൂറ് കൊഴുത്ത കട്ടിയുള്ള ഉറവ പൊട്ടി നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ മുകളിൽ മുല്ല മൊട്ടു പോലെ തൊലിക്കടിയിൽ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന തുടിക്കുന്ന കന്ത്. എല്ലായിടത്തും ഉപ്പയുടെ കണ്ണുകളെത്തി. മനോഹരമായ ആ കാഴ്ച ഉപ്പയെ ഹരം പിടിപ്പിച്ചു. മകളുടെ അരക്കെട്ടിലെ കാടിനുള്ളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിധിക്കുള്ളിലേക്ക് കുണ്ണ കയറ്റാൻ ഉപ്പ കൊതിച്ചു.
