“ഞാൻ കൂവീലെ”?
അവൾ ഉപ്പയുടെ താടിക്ക് പിടിച്ച് കുണുങ്ങി.
വീണ്ടും സ്ഖലനമുണ്ടായതോടെ ഉപ്പ മകളെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് സ്വന്തം ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു. വാത്സല്യത്തോടെ ഷഹാനയുടെ തലയിൽ തലോടി. അവൾ നാവ് നീട്ടി ഉപ്പയുടെ ചെന്നിയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ സ്വേദ കണങ്ങൾ നാവു കൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത്ത് കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി. ഉപ്പ തന്നെ മതിവരുവോളം ഭോഗിക്കണം എന്ന ആഗ്രഹം സഫലമായ സന്തോഷത്തിൽ ആത്മ നിർവൃതിയോടെ ഷഹാന ഉപ്പയെ പുണർന്നു. പുറത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയുടെ തണുപ്പിൽ അവൾ ഉപ്പയുടെ വിരിമാറിൽ കിടന്നുറങ്ങി.
രാവിലത്തെ കാര്യപരിപാടികൾക്ക് ശേഷം ഉപ്പ ബാങ്കിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഒരുപാട് അലച്ചിലുകൾക്ക് ശേഷം അക്കൌണ്ടിൽ പൈസ വന്ന സന്തോഷത്തോടെ ഉപ്പ കോഴിക്കോട് ഒന്ന് ചുറ്റിയടിച്ചു. ഷഹാനക്ക് പുതിയ വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങി. പണ്ട് മകളെ നോക്കാൻ നിന്നവൾ എടുത്തോണ്ട് പോയ ആഭരണങ്ങൾക്ക് പകരം പുതിയത് വാങ്ങാൻ ജ്വല്ലറിയിൽ കയറി. കൂടുതൽ പണികളില്ലാത്ത ഒരു മാല വാങ്ങി. മകളുടെ ഒഴിഞ്ഞ് കിടന്ന നീണ്ട കാലുകൾ ഉപ്പയുടെ മനസിനെ കുറച്ചൊന്നുമല്ല വിഷമിപ്പിച്ചിരുന്നത്. കുറേ തിരഞ്ഞ് മനസിന് ഇണങ്ങിയ നൂലു പോലെത്തെ ഒരു സ്വർണ്ണ പാദസരം മകൾക്ക് ഉപ്പ വാങ്ങി. ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിന് മാറ്റേകാൻ ഒരു അരഞ്ഞാണം കൂടി എടുത്തു. ശേഷം പല ഇടത്തും ചുറ്റി കറങ്ങി ഹാർബറിൽ നിന്നും വലിയ മത്തിയും വാങ്ങി തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തി.
“എന്ത് മീനാ”?
“ഉണ്ട മത്തിയാ”
