ചക്രവ്യൂഹം [കുഞ്ഞൻ] 161

പക്ഷെ… ചെയ്തു കൂട്ടിയ പാപങ്ങൾക്കുള്ള ശിക്ഷ… അത് മനസാ ഏറ്റെടുക്കാം… പക്ഷെ ചെയ്യാത്ത കുറ്റത്തിന്റെ… അത് വയ്യ… അതും… നളിനി അമ്മയുടെയും അതിനേക്കാളുപരി വീണയുടെയും പ്രവീണയുടെയും…

വയ്യ… ഇനി വയ്യ… താങ്ങാവുന്നതിലപ്പുറം…

അവന്റെ തെറ്റുകളുടെ ആരംഭം… കോളേജ് കാലം… കോളേജിലെ ടീച്ചർമാരുടെയും സഹവിദ്യാര്ഥിനികളുടെയും ചന്തിയിലും മുലയിലും അവർ അറിയാതെ തട്ടി കളിച്ചു നടന്ന കാലം… ഒരു ഹരമായിരുന്നു… അന്ന്… ഒരുത്തിയെ നോട്ടമിട്ടാൽ പിന്നെ അവളുടെ ചന്തിയിലും മുലയിലും തൊടാതെ മനസമാധാനം ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ല അവന്… കൂട്ടിനു എന്തിനും പോന്ന ഒരു സുഹൃത്തും വിശ്വൻ… വിശ്വംഭരൻ എന്നാണ് മുഴുവൻ പേര്… ഒരു മാസ്സിനു വേണ്ടി വിശ്വൻ എന്ന് അവൻ തന്നെ സ്വയം മാറ്റി… തന്തപ്പടി രാഷ്ട്രീയക്കാരനായത് കൊണ്ട് എവിടെയും ഇവർക്ക് മുൻ‌തൂക്കം ഉണ്ട്… “എടാ വിശ്വാ… ഇങ്ങനെ ഒന്നും പോരടാ… ” “എങ്ങനെ ഒന്നും പോരാന്ന്…” “അല്ലെടാ… നമ്മൾ ഈ ടീച്ചർമാരുടേം പിള്ളേരുടേം… ചന്തിമേ തൊട്ടും മൊലേമ്മ തട്ടിം നടന്നാ പോരാ…” “പിന്നെ…” മൊബൈലിൽ ഏതോ കുത്ത് സീൻ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന വിശ്വൻ തലപൊക്കി നോക്കി.. “ഏതെങ്കിലും ഒരു ഉരുപ്പടിയെ പൂശണം…” “ഉം പഷ്ട്ട്ട്… ഒന്ന് പോടാ പുളുന്താനെ…” “എന്താടാ മൈരേ…” “നിന്റടുത്ത് എത്ര തവണ പറഞ്ഞു… എന്റെ കൂടെ വരാൻ… ഞാൻ ഫാമിലേക്ക് പോകുമ്പോ..” “നീ എന്തുട്ട് മൈരാ ഈ പറയണേ…” അവൻ അൽപ്പം നിർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “നിനക്കറിഞ്ഞൂടെ വിശ്വാ എന്റെ അവസ്ഥ… ഞാൻ ഈ ഒഴിവ് ദിവസം കിട്ടണ ജോലി കൊണ്ടാ പഠിപ്പ് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്ത് പോകുന്നെ… അച്ഛൻ മരിച്ച പിന്നെ അമ്മ ഒരു കണക്കാ… ആ പിള്ളേരും തലത്തിരിഞ്ഞ് പോകുമോന്നാ ഇപ്പൊ എന്റെ ഭയം…” “ഉം ഞാനും ചോദിക്കാൻ ഇരിക്ക്യാർന്നു… ആരാ അയാള്… ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു… ഇന്നാള് ടൗണിൽ വെച്ച്… നിനക്ക് വിഷമം അവേണ്ടാ എന്ന് കരുതി ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നു…” “എന്ത് വിഷമം… എന്റെ കണ്ണോണ്ട് കണ്ടതിൽ വലുതൊന്നും നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല… അത് നളിനി അമ്മേടെ പഴയ കാല ലൈൻ ആണെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നേ…ആ.. എന്തേലും ആവട്ടെ… ഞാൻ അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ പോണില്ല…” നളിനി… ഹോ… വല്ലാത്ത ഒരു മുതല് തന്നെ… നാട്ടിൽ ഉള്ള സകല അവന്മാരും ഭർത്താവ് മരിച്ചപ്പോ തൊട്ട് ട്രൈ ചെയ്തു തുടങ്ങിയതാ… പക്ഷെ അവള് വഴങ്ങി കൊടുത്തിട്ടില്ല… ആ നാട്ടിലെ… ആ നാട്ടിൽ മൊത്തത്തിൽ അവൾക്ക് നല്ല പേര് ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാൻ സാധിച്ചു.. രണ്ടു ഭർത്താക്കന്മാരും മരിച്ചിട്ടും രണ്ട്‍ ബന്ധത്തിലും ഉണ്ടായ കുട്ടികളെ നോക്കി വളർത്തുന്നു… അതും കഷ്ട്ടപെട്ടു ജോലി ചെയ്‌തു… സതീഷിന്റെ അച്ഛൻ ഗവൺമെൻറ് ജോലിയായിരുന്നു… അവർ സർവീസിലിരിക്കുമ്പോ തന്നെ മരിച്ചത് കൊണ്ട് ആ ജോലി നളിനിക്ക് കിട്ടി… പക്ഷെ അത് തരപ്പെടുത്തിയെടുക്കാൻ അവൾക്ക് ലേശം കഷ്ട്ടപാട് ഉണ്ടായി… “നളിനി… സംഗതി ഞാൻ ശരിയാക്കാം… പക്ഷെ…” ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ഹെഡ് ആയ സുലോചനൻ അർത്ഥവത്തായ ഒരു നോട്ടം അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് ഒരു വളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു… “സാർ എന്ത് വേണേലും പറഞ്ഞോ..