ചന്ദന നിറമുള്ള രാവുകള്‍ [സ്മിത] 358

ഞാന്‍ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് രവിയേട്ടന്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍, പിടിച്ചപ്പോള്‍, ഉമ്മവെച്ചപ്പോള്‍, നാവോക്കെ ഇട്ടിളക്കിയപ്പോള്‍ തനിക്ക് കിട്ടിയ, കിട്ടുന്ന, സുഖം!
അത് രവിയേട്ടനും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ?
എന്നിട്ട്?
എന്നിട്ട് താന്‍ അറപ്പോടെ കൈ പിന്‍വലിച്ചു.
ഈശ്വരാ!
താന്‍ എന്ത് നന്ദികേടാണ് കാണിച്ചത്.
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകള്‍ നിറച്ച് രവിയെ നോക്കി.

“സോറിയേട്ടാ…”

അവള്‍ കൈ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലെക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് അയാളുടെ പൊങ്ങിയുയര്‍ന്ന ലോഹമാംസത്തേ തൊട്ടു.
തന്‍റെ വിരലുകള്‍ പൊള്ളിയത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.
രവി ശങ്കറിനോടുള്ള തീവ്ര, തീക്ഷ്ണ പ്രണയത്തിന്‍റെ ചൂടില്‍ അവള്‍ ആവേശത്തോടെ അതില്‍ അതില്‍ അമര്‍ത്തി.
കൈകൊണ്ട് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
അപ്പോള്‍ തന്‍റെ വിരലുകള്‍ കൂട്ടിമുട്ടുന്നില്ല എന്ന് അവള്‍ കണ്ട് അമ്പരന്നു.
എന്തൊരു കട്ടിയും വണ്ണവുമാണ്!
വിരലുകള്‍ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ അതില്‍ പിതുക്കി.
അയാള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമാകുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന്‍ അവള്‍ അയാള്‍ടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ പാതിയടഞ്ഞാണ്!
അതിനര്‍ത്ഥം തന്‍റെ പിടുത്തം രവിയേട്ടന് സന്തോഷം നല്‍കുന്നുണ്ട് എന്നാണു.
അതില്‍ അവള്‍ അഭിമാനിച്ചു.
രവിയേട്ടന്‍ തന്നെ എന്തൊക്കെയാണ് ചെയ്തത് അവിടെ?
ഉമ്മവെച്ചു.
നാവുകൊണ്ട് തൊട്ടു.
തനിക്കും അങ്ങനെ ചെയ്യണം.
പക്ഷെ എങ്ങനെ?
തനിക്ക് അതൊന്നും അറിയില്ലല്ലോ!
അത് സാരമില്ല.
എല്ലാവരും എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടാണോ എല്ലാം ചെയ്യുന്നത്?
ചെയ്തു നോക്കാം.