ചന്ദന നിറമുള്ള രാവുകള്‍ [സ്മിത] 358

“ഇത് വെളിച്ചെണ്ണയല്ലേ? ന്തിനാ രാത്രീല്‍ വെളി….”

പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓര്‍ത്ത് അവര്‍ നിര്‍ത്തി.
മകളെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.

“ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ അമ്മെ!”

അവള്‍ ലജ്ജയോടെ മുഖം മറച്ചു.

“ഞാന്‍ ഒന്നാമതെ ആകെ നാണിച്ചു ചമ്മി നിക്കുവാണ്…”

“ശരിയാകുന്നില്ല്യെ കുട്ട്യേ?”

അവള്‍ സഹതാപത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ല്ല്യ അമ്മെ…”

ഒന്നുമോര്‍ക്കാതെ അനിത പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“വെളിച്ചെണ്ണ എങ്ങന്യാ ഇടുന്നേന്നു അറിയ്യോ നെനക്ക്?”

അവള്‍ അമ്മയെ ലജ്ജയോടെ നോക്കി.

“അതൊക്കെ എങ്ങന്യാ അമ്മെ എനിക്കറിയ്യാ? ഞാന്‍ ഇത് ആദ്യായിട്ടല്ലെ?”

പത്മജ അവളെ നോക്കി.

“ഓക്കേ, രവീടെ… അല്‍പ്പമൊക്കെ ഒക്കെ ആകുന്നില്ലേ?”

“എന്നുവെച്ചാ?’

“എന്നുവെച്ചാ…ന്‍റെ മോളെ..കൊറച്ച് ഒക്കെ … അല്‍പ്പമൊക്കെ ഉള്ളില്‍ പോകുന്നുണ്ടോ?”

അനിത ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ അമ്മയെ നോക്കി.

“എടീ രവീടെ സാധനം അല്പ്പമേലും നിന്‍റെ അകത്ത് കടക്കുന്നുണ്ടോന്ന്‍?”

“ശ്യോ! അതാരുന്നോ?”

അനിത അല്‍പ്പം ലജ്ജിച്ചു.

“ഇല്ലമ്മേ, ഒട്ടും കടക്കണില്ല്യ…അവിടെ ….. ന്ന്വച്ചാ വാതക്ക വന്ന് മുട്ടി നിക്ക്വാ…ഒട്ടും ഉള്ളിലേക്ക് പോണില്ല്യ…”

“അങ്ങനെങ്കി നീ രവീടേത്തില് മാത്രം എണ്ണ ഇട്ടോണ്ട് മാത്രം കാര്യല്ല്യ മോളെ… ”

“അപ്പൊ…?”