ചാന്ദ്നി ശ്രീധരൻ & അസ്സോസിയേറ്റ്സ് 3 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 2400

അവളുടെ ജിബിച്ചാന്നുള്ള വിളിയിൽനിന്നുതന്നെ കാര്യങ്ങളേകദേശം മനസ്സിലായിരുന്നെങ്കിൽക്കൂടി അതെന്റെ വെറുംതോന്നലാണെന്ന് എന്നെത്തന്നെ വിശ്വസിപ്പിയ്ക്കാനായി ഞാൻ മത്സരിച്ചു…

“”…എന്താടീ..?? പരിചയപ്പെടുത്തുമ്പോൾ പേരുമാത്രമാണോ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നേ..?? ഞാനാരാന്നുകൂടി പറ… കേൾക്കട്ടേയവൻ..!!”””_ വിങ്ങിനിന്ന എനിയ്ക്കിട്ടൊരു താങ്ങ് എന്നപോലെ അവൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു…

എന്നാൽ എന്നെനോക്കി എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെ സേറ മുഖംകുനിച്ചു നിന്നതേയുള്ളൂ…

“”…എന്താടീ പറയാനൊരു നാണം..?? വാ തുറന്നു പറയെടീ..!!”””_ അത്രയും പറഞ്ഞശേഷം അവനെന്റെനേരേ തിരിഞ്ഞു,

“”…ഓ.! നിങ്ങള് വല്യ ബെസ്റ്റീസാണല്ലോ, അപ്പോളിതൊക്കെ ഇവളുതന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമല്ലോ..!!”””_ ടീഷർട്ടിനുമുകളിലൂടെ അവളുടെ വിടർന്ന അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുനിന്ന് ഒരുചിരിയോടെ അവനാ ഡയലോഗ് പൂർത്തിയാക്കുമ്പോൾ ഞാനതിന് ചിരിച്ചെന്നുവരുത്തി തലകുലുക്കി…

അപ്പോഴും മിഴികളുയർത്താൻ തുനിയാതെ നിലത്തുതന്നെ നോക്കിനിൽക്കുന്ന സേറയിൽ തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ കണ്ണുകൾ…

“”…അങ്ങനെയെങ്കിൽ കണ്ണൻവിട്ടോ… ഞങ്ങൾക്കു കുറച്ചു പ്ലാൻസുണ്ട്… അതൊക്കെക്കഴിഞ്ഞ് ഞാൻതന്നെയിവളെ ഹോസ്റ്റലിലാക്കാം..!!”””_ ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ എന്നോടായി അങ്ങനെപറഞ്ഞശേഷം,

“”…വാടീ… പോവാം..!!”””_ എന്നുംപറഞ്ഞ് അവൻ സേറയേം ചുറ്റിപിടിച്ച് കാറിനടുത്തേയ്ക്കായി നടന്നു…

പോകുന്നപോക്കിൽ അവനവളുടെ ഇടുപ്പിലെന്തോ കുസൃതി കാണിയ്ക്കുന്നതും അതിനവൾ പുളഞ്ഞുതെറിയ്ക്കുന്നതും അതിനിടയിലെപ്പോഴോ എന്നെയൊന്നു തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നതും നെഞ്ചുവിങ്ങി നിൽക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ കാണുന്നുണ്ടായ്രുന്നു…

അവരുപോയ വണ്ടി കണ്മുന്നിൽനിന്നും മറയുന്നതുവരെ അങ്ങനെ നോക്കിനിന്നശേഷമാണ് ഞാൻ പിന്തിരിഞ്ഞത്…

…ഈ കഴിഞ്ഞുപോയ നിമിഷങ്ങളിൽ അരങ്ങേറിയതെന്താ..??

…സ്വപ്നമാണോ..??

…അതോ എന്റെ വെറും തോന്നലുകളോ..??

…അതുമല്ല, ഇനിയവരെന്നെ പ്രാങ്ക് ചെയ്തതാവോ..??

എന്നെ പറ്റിയ്ക്കാനായി പോയിട്ട് തിരിച്ചുവരുമെന്നു കരുതി പിന്നെയും കുറച്ചുനേരംകൂടി ഞാനവിടെ തങ്ങി…

പക്ഷെ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല… ആരും തിരിച്ചുവന്നതുമില്ല.!

…കുറച്ചുമുന്നേവരെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്ന സേറയാണോ അവനൊപ്പം തോളോടുതോൾ ചേർന്ന് കാറിലേയ്ക്കു കേറിയത്..??

…അവൾക്കൊരു പ്രണയമുണ്ടായ്രുന്നോ..??

…എന്നിട്ടെന്താ അത് ഞാനറിയാതെ പോയത്..??

…ഒന്നുമില്ലേലും ഞാനല്ലായ്രുന്നോ അവൾടെ ബെസ്റ്റ്ഫ്രണ്ട്..?? അപ്പൊ ഞാനുമറിയേണ്ടതല്ലേ ഇതൊക്കെ..??!!

വണ്ടിതിരിച്ച് വീട്ടിലേയ്ക്കു പോകുമ്പോൾ ഞാനറിയാതെ സംശയിച്ചുപോയി…

…ശെരിയാണ്, കാമക്കണ്ണോടെ തന്നെയാണ് അവളെ നോക്കിയിരുന്നത്… കൂട്ടുകൂടിയതും പ്രണയംനടിച്ചതുമെല്ലാം ഒരു കളിമോഹിച്ചു തന്നെയാണ്.!

…എങ്കിപ്പോലും ഞാനവളോടു കാണിച്ച സ്നേഹത്തിലൊരു ആത്മാർത്ഥതയില്ലായ്രുന്നോ..??

അതുപോലും അവളെന്നോട് തിരിച്ചുകാണിച്ചില്ലല്ലോ എന്നോർത്തപ്പോൾ ദേഷ്യവും സങ്കടവുമെല്ലാം ഇടകലർന്ന് നെഞ്ചിലേയ്ക്കൊരു ഭാരമായി ചേക്കേറി…

ശേഷം കണ്ണുകളിലൊരു നനവുപടർന്നപ്പോൾ കാഴ്ച്ചപോലും മറഞ്ഞു…

…എന്നെ പറ്റിയ്ക്കാനൊക്കെ ഇത്ര എളുപ്പമായ്രുന്നല്ലേ..??

ലോകംകണ്ട ഏറ്റവുംവലിയ ഊമ്പനായി സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്ന എന്റെ ആത്മവിശ്വാസത്തിനുമേൽ ആത്മാർത്ഥസുഹൃത്ത് തന്നെയൊരു കൊട്ടുതന്നപ്പോൾ ഞാൻ നന്നായിയൊന്നു തളർന്നു…