ചാരുലത ടീച്ചർ [Jomon] 772

“അത് പിന്നേ അവന്മാര് നിർബന്ധിച്ചോണ്ടാ..!

അല്പം മടിയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു നോക്കി… അത് കേട്ടതും പടക്കത്തിനു തിരി കൊളുത്തിയത് പോലങ്ങു തൊടിങ്ങി അവള്

“കുടിക്കാൻ പറഞ്ഞാ… നീയപ്പോ തന്നെ ചാടി കേറിവാങ്ങി കുടിക്കോ…?

“ഇല്ലില്ല… ഇത് ബിയർ ആയോണ്ടാ….”

“അതെന്താടാ ബിയറിൽ അൽക്കഹോൾ ഇല്ലേ…?

“അതുണ്ട് പക്ഷെ കള്ളിന്റെ അത്രം ഇല്ലല്ലോ ചാരുവേ… നീ ഇത്തവണത്തേക്ക് ക്ഷമിക്… ഇനിയൊണ്ടാവില്ല…”

അവളുടെ കൈ രണ്ടും കൂട്ടിപിടിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു… ആളൊന്നു തണുത്ത ലക്ഷണമുണ്ട്….

“ഹും…”

അവളുടെയാ മൂളൽ കേട്ടെനിക്ക് ചിരി വന്നെങ്കിലും ഞാനതൊതുക്കി പിടിച്ചു ഇല്ലെങ്കിൽ ഇന്നെന്റെ അടിയന്തരം നടത്തുമീ മുതല്

“കുട്ടാ നിന്റെ നല്ലതിന് വേണ്ടിയാട്ടോ ഞാനിതൊക്കെ പറയണേ…”

എന്റെ കവിളിൽ തലോടികൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു… എന്തോ അത് കേട്ടപ്പോ എനിക്കും പാവം തോന്നിയതിനോട്

“ചാരുവേ..”

അവളെയും ചേർത്തു പിടിച്ചു ഞാൻ വിളിച്ചു..

“എന്താടാ മോനേയ്…?

എന്റേത്ര തന്നയെ പൊക്കം ഉള്ളെങ്കിലും എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കണമെങ്കിൽ അവൾക്ക് ഒരല്പം തലയുയർത്തി നോക്കണം.. എന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരികിടന്നു നോക്കുന്നയവളെ കണ്ടപ്പോ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളീന്നു വല്ലാത്തൊരു ആഗ്രന്തം തോന്നിയെന്നത് സത്യമാ… പക്ഷേങ്കി വെളിയിൽ വച്ചൊരു പരിപാടിയും നടകുകേലന്നാണ് മേളീന്നുള്ള ഉത്തരവ്

അതുകൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ അടങ്ങി ഇരിക്കണം…

“ചാരു ടീച്ചറെ… ഒരുമ്മക്ക് ഉള്ള വകുപ്പ് ഉണ്ടാവുമോ..”

ഒടുക്കം കെഞ്ചി നോക്കാമെന്നു തന്നെ ഞാനും തീരുമാനിച്ചു….

“നടകുകേലല്ലോ മോനൂസേ..”

എന്റെ കീഴ് താടിയിൽ പിടിച്ചു ഇടം വലം തിരിച്ചുകൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു

“അങ്ങനാണേൽ നമുക്കിന്നു ലീവ് ആക്കാം..?

ഞാനടുത്ത പ്ലാനെടുത്തിട്ടു….

“ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്തിട്ടൊരു പരുപാടീം ഇവടെ നടക്കുകേല.. പോരാഞ്ഞിട്ട് ഇനി ഞാൻ ലീവും ചോദിച്ചു ചെന്നാൽ പ്രിൻസി എന്നെ ബാക്കി വെച്ചേക്കില്ല… നീയൊറ്റയൊരുത്തൻ കാരണമാ..”

അതിനും കിട്ടി നെഞ്ചിലൊരു കുത്ത്…. കാര്യം ഞാൻ തന്നെ ആണ് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അവളെ പറ്റിച്ചു ലീവ് എടുപ്പിച്ചു കറങ്ങാൻ കൊണ്ടുപോകാർ

“അപ്പൊ ഒന്നും നടക്കുകേലെ..?

അല്പം വിഷമത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു… എന്നാലെന്റെ ഈ വക അടവുകളെല്ലാം കണ്ടു പഠിച്ചയവളാകട്ടെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടുനിൽക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്