ചാരുലത ടീച്ചർ 6 [Jomon] 971

“കയ്യിൽ കിട്ടുമെടി നിന്നെ…”

ശബ്ദം തീരെ താഴ്ത്തി പിറുപിറുത്തു കൊണ്ടിരുന്ന എന്നെയവൾ വീണ്ടും സംശയത്തോടെ നോക്കി..

“ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ നിനക്ക് മനസ്സിലായോ ആദി….?

അവൾ കയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്ന ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോകിയൊന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു… പക്ഷെ ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല

“എന്റെ ആദി നീയിങ്ങ്നെ പിള്ളേരെ പോലെ മുഖം വീർപ്പിച്ചു നിക്കല്ലേടാ….. നീയൊന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ… നമുക്കൊരുമിച്ചൊരു ജീവിതം വേണ്ടേട…. അങ്ങനെ ഒകെ ആവണേൽ നമ്മുടെ രണ്ടു പേരുടെയും വീട്ടുകാർ സമ്മതിക്കണ്ടേ…. അപ്പൊ നിനക്ക് അവരോടു പറയാൻ പേരിനെങ്കിലും ഒരു ജോലി വേണ്ടേ….”

കൊച്ചു പിള്ളേരെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കും പോലവൾ വരാനിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ ഭാവി എന്നോട് പറഞ്ഞു…. കേൾക്കുമ്പോ ഒരു ചിരിയൊക്കെ വരുന്നുണ്ട്….. പക്ഷെ ലാസ്റ്റ് പറഞ്ഞയാ ഡയലോഗ് എനിക്കങ്ങു ഇഷ്ടപ്പെട്ടു….

“പേരിനു മാത്രം ജോലി മതിയോ….?

പൊതുവെ ഉള്ളെയെന്റെ വെടക്ക് ചിരിയുമായി ഞാനവളെ നോക്കി…. ഈ ചിരി പിന്നൊരു പകർച്ചവ്യാദി പോലെയാണ്… അടുത്തു നിൽക്കുന്നവനും പകരും….

അതേ ചിരിയോടെ തന്നെ ചാരുവും എന്നെ നോക്കി…. ദേഷ്യമൊക്കെ മാറിയിട്ടുണ്ട്…. ബാധ ഒഴിഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നു….

“നിന്റെ കൈകൊണ്ടൊരു താലിചരട് കഴുത്തിൽ വീഴുന്നത് വരെ മാത്രം മതിയാവും…. ബാക്കിയൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം….”

“നോക്കിക്കോളാമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ….?

“എടാ പൊട്ടാ… നിന്റെ വീട്ടിൽ നീ പഠിച്ചൊരു ജോലി ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് വേണോ അടുപ്പ് പുകയാൻ….?

പെട്ടെന്നായിരുന്നു അവളുടെയാ ചോദ്യം….

“വേണ്ട…. പക്ഷെ ജോലിക്കൊന്നും പോയില്ലേൽ അച്ഛന്റെ കൂടെ ബിസിനസ്സിൽ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടി വരും….”

ഞാൻ കൊറച്ചു നേരത്തെ ആലോചനക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു…

“എടാ സ്വന്തം തന്നെ അല്ലേ അതൊക്കെ… പിന്നെ എനിക്കും ജോലിയുണ്ട്…. അപ്പൊപ്പിന്നെ പണിക്ക് പോവാത്ത കെട്ടിയോന് ചിലവിന് കൊടുക്കാൻ വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടില്ല….”

“ശോ… നീയിത്രയുമൊക്കെ ആലോചിച്ചോ ചാരുവേ….. നമ്മള് കൊറച്ചു കൂടെ മുൻപേ കാണേണ്ടവർ ആയിരുന്നല്ലേ…”

അവളുടെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു… ഉദ്ദേശം മറ്റൊന്ന…. നല്ല മണമാ പെണ്ണിന്…. കൊറച്ചു നേരം ചേർന്നു നിന്ന മണവും ആസ്വദിച്ചാ എഫക്റ്റിൽ പോയി ക്ലാസ്സിൽ കേറാനാണ് പ്ലാൻ….