ചാരുലത ടീച്ചർ 7 [Jomon] 5277

”എടൊ ഞാൻ വിളിച്ചത് കേട്ടില്ലേ….“

വീണ്ടുമൊന്നുകൂടെ വിളിച്ചവൾ ചോദിച്ചു

”ആഹ്…ആ..കേട്ടു കേട്ടു…“

ഓർക്കപ്പുറത്തുള്ള വിളിയിൽ തപ്പി തടഞ്ഞു ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു…അങ്ങനെ ഒഴിഞ്ഞു പോകുവാണേൽ പോകട്ടേന്ന് കരുതി..

”ഞാനിന്നലെ പരിചയപ്പെടാൻ വന്നിരുന്നു…പക്ഷെ താനൊരല്പം തിരക്കായിരുന്നെന്ന് തോന്നി…“

അവളിന്നലത്തെയെന്റെ ഭാവം ഓർത്തെടുത്തു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു….എനിക്കാണേൽ ടെൻഷനും കൂടി വന്നു…ചാരു വരേണ്ട സമയമായിട്ടുണ്ട്…കയറി വന്നാലദ്യം കാണുന്നത് എന്റെ ചെവിതിന്നുന്നയീ മൈരിനെയാവും…..പണി ആണല്ലോ….

ഇവളെയെങ്ങനെ ഒഴിവാകുമെന്ന രീതിയിൽ ഞാൻ അജയനെ നോക്കി…പക്ഷെ മൈരൻ ആണേൽ അതിലും വല്യ ഷോ…അതേ കിടപ്പ് കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെയിരുന്നു ചിരിക്കുന്നു…എനിക്ക് മനസിലാവുന്നുണ്ട് ഈ ചിരിയുടെ കാരണം…ഇന്നലെ രാത്രി മുഴുവനുമിട്ട് ഞാനൂക്കിയതല്ലേ…..അതിനുള്ള പണി തിരിച്ചു തരാതെയവൻ അടങ്ങിയിരിക്കില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം….

”സത്യം പറ മൈരെ..എനിക്ക് പണി തരാൻ വേണ്ടിയല്ലേ വെറുതെ ഇരുന്ന എന്നെകൊണ്ട് അവളെ നോക്കിപ്പിച്ചത്…വേറൊരു മൈരത്തി ആണേൽ അത് കാണാൻ കാത്തു നിന്നത് പോലല്ലേ ഓടിച്ചാടി വന്നത്..“

ശബ്ദം വളരേ താഴ്ത്തി ഞാനവന്റെ ചെവിയിൽ പിറുപിറുത്തു…മൈരൻ ഒടുക്കത്തെ ചിരിയാണ് വായും പൊത്തിയിരുന്നു

ഈ മാരണം ആണെങ്കിൽ എണീറ്റ് പോകുന്നുമില്ല…ഞങ്ങളെന്ത് കോപ്പ പറയുന്നതെന്ന് നോക്കി ഇരിപ്പുണ്ട്…

”ആദി നമ്മള് പരിചയപ്പെട്ടില്ലല്ലോ….ഞാൻ…എന്റെ പേര് ദക്ഷ…..“