ചോക്ലേറ്റ് ബോക്സ് 2 [കുന്നിക്കുരു] 220

 

“ശരി ഞാൻ ഊരാം.”

 

അമൃതയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൾ എന്താ ഊരുന്നത് എന്ന് നോക്കി വായുംപൊളിച്ച് ഇരിക്കുന്ന അരുണിനെ നോക്കികൊണ്ട് അവൾ പറ്റിയെ അവളുടെ കമ്മൽ അഴിച്ചെടുത്തപ്പോളാണ് ചെക്കന് കെണി മനസിലായത്. അടുത്തത് തന്റെ ഊഴമാണ്.

അവൻ സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് ഓടാൻ തുടങ്ങി. അവൻ സോഫയിൽ നിന്ന് ചാടി മറിഞ്ഞു. പക്ഷേ ഇത്തവണ ചാട്ടം പിഴച്ചു. അവൻ അമൃതയുടെ പിടിയിലായി.

 

“ഊരിക്കോ മോനെ നിന്റെ കുഞ്ചി നിക്കർ”

 

അവൾ അവന്റെ മടിക്കുത്തിൽ പിടിച്ചു.

 

“ചേച്ചി… അടിൽ ഒന്നുല്ല എനിക്ക് നാണമാണ്… പ്ലീസ്…”

 

“ആരാ കളി തൊടങ്ങിയെ… ഞാൻ അല്ലാലോ. വേഗം ഊരിക്കോ.”

 

“അത് പിന്നെ ഞാൻ ഓർത്തില്ലലോ ചേച്ചി കൊറേ സാധനങ്ങൾ ഇട്ടിട്ടുണ്ടെന്ന്.”

 

“ഒക്കെ നോക്കിയിട്ട് വേണം കളിക്കാൻ, ഇപ്പോ പിടികിട്ടിയോ.”

 

രക്ഷയില്ലെന്ന് മനസിലാക്കി അവൻ മറ്റൊരാടവ് എടുത്തു.

 

“എനിക്കിനി ഒന്നും ഊരാൻ ഇല്ലാത്തോണ്ട് ഞാൻ എന്റെ നിക്കർ ഊരാം പക്ഷെ ചേച്ചിയുടെ ഉടായിപ്പ് സാധനങ്ങൾ മുഴുവൻ അഴിച് വെക്കണം. എനിക്ക് ഇനി ഒന്നും അഴിക്കാൻ ഇല്ലാത്തോണ്ട് ഇനി ഫുൾ എന്റെ ടേൺ ആയിരിക്കും. ചേച്ചി ഓടണം ഞാൻ പിടിക്കാൻ ഓടും. സമ്മതമാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പോ നിക്കർ അഴികാം. ഇല്ലേ കളി നിർത്താം.”

 

“അതെന്താ അങ്ങനെ. കള്ളക്കളി ആണ്”

 

“ഒരു കള്ളക്കളിയും ഇല്ല. കളി നിർത്തണെകിൽ നിർത്താം”

 

കളിയുടെ സ്പിരിറ്റിൽ അമൃത സമ്മതം മൂളി. ഉള്ളിൽ അരുണിന്റെ ഉറഞ്ഞു പൊങ്ങിയ ആ കൊച്ചുവിനെ കാണാനും അവൾക്ക് ആഗ്രഹം തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു.

കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി അരുൺ തന്റെ നിക്കർ ഊരിമാറ്റി. ഇത്രയും നേരം അമൃതയുടെ ടിഷർട്ടിനുളിലെ കുലുങ്ങിയ മുലയും കണ്ട് സുഖിച്ചു കിടന്ന കൊച്ചു പെട്ടെന്ന് പുറത്തായതിൽ ഇത്തിരി നാണം കാണിച്ചെങ്കിലും ചേച്ചിയുടെ നോട്ടത്തിൽ ചാടിയെണീറ്റു.

 

“നിനക്ക് നാണമൊന്നുമില്ലേ ചെക്കാ”

 

“നീ കാണാത്തതൊന്നുമല്ലലോ. ചെറുപ്പത്തിൽ കൊറേ കണ്ടിട്ടുള്ളതല്ലേ. ഇത്രേം വലിപ്പം ഉണ്ടാർന്നില്ല എന്ന് മാത്രം.”