ചോക്ലേറ്റ് ബോക്സ് 2 [കുന്നിക്കുരു] 223

അരുണിന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് അങ്ങനൊരു പ്രശ്നം ഉള്ളതായി അവന് അറിയാവുന്നതാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ വളരെ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് അത് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതും. അരുണിന്റെ മുഖം പെട്ടെന്ന് മാറിയതും അമൃത കൈഎടുത്തു.

“ശരി, തോൽവി സമ്മതിച്ചു”

അവനെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ എന്ന വണ്ണം അവൾ അവളുടെ കുട്ടി ടിഷർട്ട്‌ ടെറസിലേക്ക് കേറുന്ന ഡോറിന്റെ സൈഡിലെ ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഊരിയെടുത്തു. അരുൺ കൂടുതൽ ഉഷാറായി അവളെ തിരിച്ചു നിർത്തി. അമൃത ഇപ്പൊ ഒരു പാന്റി മാത്രമേ ഇട്ടിട്ടുള്ളു എങ്കിലും അവൾ നാണത്തോടെ അവളുടെ നീണ്ട മുടി കൊണ്ട് അവളുടെ മുലകൾ രണ്ടും മറച്ചു വെച്ചിരുന്നു. അരുൺ അയ്യടാ എന്നായിപ്പോയി. താൻ ഇത്രയും നാൾ. കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ച കാഴ്ച തന്റെ മുന്നിൽ വെറും മുടികൊണ്ട് മറയ്ക്കപ്പെട്ടത്തിലുള്ള ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൊണ്ട് മനസ്സിൽ “മൈര്” എന്ന് പറഞ്ഞു. ഇപ്പോഴും അവളുടെ മുലയിൽ നേരെ നിന്നു പിടിക്കാൻ അവനു ധൈര്യം തോന്നിയില്ല അതുകൊണ്ട് ആത്മവിശ്വാസം കൈവിടാതെ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

“കളി കഴിഞ്ഞിട്ടൊന്നുമില്ല. ഒരു വട്ടം കൂടി മോൾ ഓടിക്കോ”

ഇത്തവണ അവൾ എന്തുകൊണ്ട് അവൾ അവിടെ മറയ്ക്കുമെന്ന് ഓർത്ത് അവന് മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു.

അമൃത അതുകേട്ടപാതി അവനെ തട്ടിമാറ്റി സ്റ്റെയറിൽ നിന്ന് ഊർന്നുഇറങ്ങി. അവളുടെ മുലകൾ ഇളകിയാടി വേദനിക്കുന്നതിനാലാണോ അരുൺ എങ്ങാനും കടന്നുപിടിച്ചാലോ എന്ന വിചാരത്തിലാണോ അവൾ ഒരു കൈകൊണ്ട് രണ്ടുമുലകളും മറച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ശരിക്കും ആ മുലകൾ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചാടാൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുകയായിരിന്നു.

ഓടിക്കളി എണ്ണ വ്യാജേന അമൃത പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുറിയിൽ കയറി വാതിലടച്ചു. വാതിലടച്ചതും പിന്നിൽ വന്ന അരുണിന്റെ കൈവിരൽ ഒരെണ്ണം വാതിലിൽ കുടുങ്ങി. ഇത്തവണ അവന് ഉറക്കെയാണ് തെറി വിളിച്ചത്.

“എടി മൈരേ… വാതിൽ തുറക്ക്… എന്റെ വിരൽ മുറിഞ്ഞു … ചോര വരുന്നു”

വാതിൽ തുറക്കാൻ ഉള്ള ഉടായിപ്പ് ആണെന്ന് കരുതി അമൃത അകത്തു നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

“കളിയൊക്കെ ഇത്രേം മതി. വാതിൽ തുറക്കാനുള്ള വേല മനസിലിരിക്കട്ടെ. ഞാൻ നന്നായി വിയർത്തു. ഇനി ഒന്ന് കുളിക്കട്ടെ.”