പിന്നെ ഞാൻ ഉണർന്നപ്പോഴേക്കും സമയം രാത്രി 2 മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഞാൻ പാർവതിയെ വിളിച്ചുണർത്തി.
ഞാൻ: ഞാൻ ലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ അടുതെയ്ക്കൊന്നു പോവുകയാണ്.
പൊയ്ക്കോള്ളാൻ അവൾ കൈകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാട്ടിയിട്ട് വീണ്ടും കിടന്നുറങ്ങി.
ഞാൻ പതുക്കെ സീതാലക്ഷ്മി അമ്മയുടെ മുറുക്ക് മുന്നിൽ എത്തി. വാതിൽ അടച്ച് കുറ്റിയിട്ടിരിക്കുകയാണ് അവർ.
ഞാൻ പതുക്കെ കതവിൽ മുട്ടി.
യാതൊരു അനക്കവും കേൾക്കാനില്ല.
ഞാൻ വീണ്ടും മുട്ടി.
ആരാ അത് എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് സീതാലക്ഷ്മി കതവ് തുറന്നു.
അപ്പോൾ അവരുടെ മുഖത്ത് വിരലിട്ട ഒരു സംതൃപ്തി ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഞാൻ: ഞാൻ അമ്മയെ എന്റെ കാല് ഇത്തിരി വേദനിക്കുന്നു.
സീതലക്ഷ്മി : ഈ പാതിരാത്രിയിലാണോ വേദന എടുക്കുന്നത്.
അവരുടെ ആ നിൽപ്പും ഭാവവും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും എന്റെ ആത്മാവിന്റെ ഉള്ളറയിൽ നിന്നും എന്തോന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു.
അവരെ ഭോഗിക്കണമെന്ന് എന്റെ ആത്മാവ് എന്നെ കുത്തി നോവിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്നു.
ഞാൻ: അയ്യോ അമ്മയ്ക്ക് എന്തേലും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടെന്നുണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട ഞാൻ പോവാണ്. ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിൽ ക്ഷമിക്കണേ.
സീതലക്ഷ്മി : അതെന്താ മോനെ അങ്ങനെ പറയുന്നത്. ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. വാ കാലുകൊണ്ടുവാ ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ.
അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് സമാധാനമായത് ഞാൻ പോയി അമ്മ ഉറങ്ങിയിരുന്ന കട്ടിലിരുന്നു. പാർവതിയുടെ അമ്മായിയമ്മയാണ്. പാർവതി അമ്മയെന്നു വിളിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഞാനും അമ്മ എന്നു വിളിക്കുന്നു.
സീതാലക്ഷ്മി: അങ്ങോട്ട് കിടക്ക്.
കൊള്ളില്ല കുറെ പേജ് കളി മാത്രം ഒരു രസവും ഇല്ല
Super