ചെമ്മാനം [Achillies] 370

“വഷളൻ….എവിടെയൊക്കെയാ നാവിടുന്നെ…”

വാക്കുകളിൽ കുസൃതി നിറഞ്ഞ പരിഭവം.

“എനിക്ക് വേണ്ടിടത്ത്….ഒരിക്കെ ഞാൻ അതെടുക്കും… കേട്ടോടി…ഭാഗ്യേ…”

ഓളം വെട്ടുന്ന ചന്തിയിൽ ഒന്ന് തല്ലിക്കൊണ്ടു ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ നാക്കു നീട്ടി കാണിച്ചു. വീണ്ടും വായ മുലയെ കവർന്നു, തടിച്ചു മെഴുകുപോലുള്ള തുട തട്ടിയെടുത്തു എന്റെ അരക്ക് മേലേക്കിട്ട് പുറത്തെ മടക്കുകളിൽ കൈ പൂഴ്ത്തി നെഞ്ചിലെ പാലാഴി നുകർന്ന് വിയർപ്പ് ഇറ്റുന്ന പെണ്ണിന്റെ മണം നുകർന്നു ഏഴു രാത്രിയുടെ തുടക്കം കൊടിയേറ്റി…

********************************

മച്ചിലെ ഇരുട്ടിൽ ഓട് പൊട്ടിവീണ ചെറു വെയിൽ കൈകൾ പെണ്ണിന്റെ നടുവിലെ ചുഴിയിൽ വെട്ടിതിളങ്ങുന്നത് കാണാൻ രസം തോന്നി. മച്ചിലെ ഉരുളിയെടുക്കാൻ കയറിയത് അമ്മയോടൊപ്പം ആയിരുന്നു എന്നാൽ തൊട്ടും പിടിച്ചും എപ്പോഴാണ് അമ്മ ഭാഗ്യയായി മാറിയത് എന്ന് ഓർമ കിട്ടുന്നില്ല,…ഉരുക്കി ഒലിക്കുന്ന മച്ചിലെ പുഴുക്കത്തിലും മുട്ടിൽ നിന്ന് എന്റെ കുണ്ണയെ ഊമ്പിവലിക്കുകയാണ് പെണ്ണ്. ചാലിട്ടൊഴുകുന്ന വിയർപ്പ് നെറ്റിയിലും കഴുത്തും നെഞ്ചും നനച്ചു മച്ചിലെ പലകയിൽ തുള്ളിയായി വീണു പടർന്നിട്ടുണ്ട്.

“ആഹ്….ആഹ്…”

തൂങ്ങിക്കിടന്ന നാരങ്ങകളെ ഞെരിച്ചു കുണ്ണ മുക്കാലും വായിലെടുത്തു നക്കുകയാണ് എന്റെ പെണ്ണ്,ഏതോ സ്വപ്നത്തിലാണ്ട പോലെ. ഉച്ചിയിൽ നിന്നും മുറുകുന്ന തരിപ്പ് നട്ടെല്ലിലൂടെ കുണ്ണയെ വിറപ്പിച്ചതും അറിയാതെ അലറിപ്പോയിരുന്നു. ചാടി ചാടി ചീറ്റിയ കഞ്ഞിപ്പശ അമ്മക്കുട്ടി ഒരു മടിയും കാണിക്കാതെ കുടിച്ചിറക്കുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. തൂങ്ങിയാടുന്ന വൃഷ്ണങ്ങളെ ഞെരിച്ചു ഞെരിച്ചു അവസാന തുള്ളിയും ഊറ്റിയെടുക്കാനുള്ള പെണ്ണിന്റെ കൊതി എന്നെ തളർത്തി നിലത്തെ പലകയിൽ കിടത്തിക്കളഞ്ഞു. മയക്കം മാറിയ നിമിഷം പെണ്ണിന്റെ കേഴലും കരച്ചിലും കൊഞ്ചലും മച്ചിനെ കേൾപ്പിക്കാനും ഞാൻ മറന്നില്ല… കൊഴുത്ത വെള്ളം തുടയിടുക്കിൽ ഒഴുക്കി നെഞ്ചിൽ തളർന്നു മയങ്ങുന്ന പെണ്ണിന്റെ വിയർത്ത മുടിച്ചുരുളുകൾ ഞാൻ വിരലിൽ കോർത്ത് ഉഴിയുമ്പോൾ, മച്ചിലെ ഓട്ടുരുളി ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

********************************

ഏഴാം രാത്രി….

“എനിക്ക് ഇപ്പോഴും നീറുന്നുണ്ടെടാ മോനു…”

ആദ്യമായി പിറകിലെ കന്യകാത്വം എനിക്ക് മുന്നിൽ അടിയറവു വെച്ച് ഭോഗം കഴിഞ്ഞു എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന പെണ്ണ് തേങ്ങി,..

“അടുത്ത വരവ് വരെ ഓർക്കാൻ നിനക്ക് ഇച്ചിരി നോവ് തന്നതല്ലേ പോട്ടെടാ…”