ചെമ്മാനം [Achillies] 368

“തമ്പ്രാൻ കുട്ടീടെ ഭാഗ്യാ… തംബ്രാട്ടി…”

പല്ലില്ലാ മോണ കാട്ടി അവർ ചിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെയും മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചിരുന്നു.

എന്റെ ഭാഗ്യമാണ് ഭാഗ്യ എന്ന്,

കൗമാരക്കാരന്റെ നോട്ടവും, ചെറിയ മുട്ടലുമെല്ലാം അവഗണിച്ച പെണ്ണ് എന്റെ ഉള്ളിൽ കിടന്നു മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തിനും പറയാനുള്ളത് അവളോടുള്ള ഒടുങ്ങാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ നിലവിളി ആണെന്ന് മനസ്സിലായ നാൾ മുതൽ ഉഴറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മിണ്ടാതെ മൗനിയായി നടന്ന പകലുകളും ഇരവുകളും, ഒരിക്കൽ എന്റെ മൗനവും അവളുടെ ഉള്ളിനെ പൊള്ളിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ ഉള്ളിലൊഴുകുന്ന പൊള്ളുന്ന പ്രണയത്തെ പുറത്തു കൊണ്ടുവന്നു. അന്നാദ്യമായി, ഒരേമുറിയിൽ പരസ്പരം പുണർന്നു പരിഭവങ്ങൾ പറഞ്ഞു തീർത്തു രാവെളുക്കുവോളം കൊഞ്ചി. പിറ്റേന്നു രാവിലെ മനസ്സിനെ അകറ്റിയ അവസാന നേർത്ത പാളി കൂടെ അടർന്നു വീണപ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി എന്റെ പൗരുഷത്തെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ വാങ്ങി കിതച്ചു വിയർത്തു അവളുടെ മണം എന്നിലേക്ക് പടർത്തി എന്റേതായി എന്റെ മാത്രം ഭാഗ്യ. ഉള്ളിലുള്ള സകല പ്രണയവും എന്നെ പൊള്ളിക്കുന്ന ചുംബനങ്ങളായി എന്റെ മുഖത്തും ചുണ്ടിലും കണ്ണിലും ചൊരിഞ്ഞു കണ്ണീർ വാർത്ത അവളുടെ മുഖം ഇന്നും ഓർമ്മയിലുണ്ട്. കുളികഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ കട്ടിലിൽ ഒരു കാവി മുണ്ട് കിടപ്പുണ്ട്. ഒന്നുടയാത്ത മുണ്ട് വരിഞ്ഞുടുക്കുമ്പോൾ അടിയിലെ ആണത്തം അലസമായി തൂങ്ങി, വീട്ടിൽ എനിക്ക് മേലെ ഇടാൻ അവളൊന്നും കരുതാറില്ല, അവൾക്കിഷ്ടമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ. മുറിക്ക് പുറത്തു കടന്നപ്പോൾ ഭാഗ്യയുടെ കൈപുണ്യത്തിന്റെ നറുമണം എന്നെ പൊതിഞ്ഞു, ഇടനാഴി കടന്ന് പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന മുറികളും അറകളും നിശ്ശബ്ദമായി കാരണവന്മാരുടെ ആത്മാക്കളുടെ ഞരക്കം പോലെ എനിക്ക് മംഗളമോതുന്നത് കേട്ടുകൊണ്ട് നടുമുറ്റത് എത്തി, ചേർന്നുള്ള തിടപ്പിലെ കെട്ടിയിരുന്ന ആട്ടുകട്ടിലിൽ. ഞാൻ പതിയെ ചാഞ്ഞു, വിടവ് വീണു നൂലിറക്കാൻ പാകത്തിലെ മുകളിലെ തടി പാളികളിൽ കണ്ണ് നട്ടു കുറച്ചു കിടന്നു, അടുത്തൊരു കാറ്റ് തഴുകിയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു അവളുടെ ഗന്ധം. തല ചെരിച്ചപ്പോൾ കണ്ണ് വീണത് നേര്യതിന് മറക്കാൻ കഴിയാതെ എനിക്ക് വിരുന്നൊരുക്കാൻ പാകത്തിന് കുഴിഞ്ഞു നിന്ന പൊക്കിളിലേക്കായിരുന്നു, എന്റെ നോട്ടമളന്ന അമ്മപ്പെണ്ണിന്റെ കണ്ണുകളിൽ തിരയിളക്കം. എഴുനേറ്റു ഇരുന്നപ്പോൾ ദേവിശില്പം എന്റെ മുന്നിൽ പൂർണകായമായി, ഒന്നൂടെ വിയർത്തു ഒന്നൂടെ തിളങ്ങി എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചുകൊണ്ടവൾ നിന്നു, എന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ മൂർച്ചയിൽ അവളുടെ വിങ്ങലുകൾ ദ്ര്‌ശ്യമായി കൊഴുത്ത നെഞ്ച് നിലവിട്ടു പൊങ്ങി താഴുന്നു.