ചെമ്പകപ്പൂ മണമുള്ള പെണ്ണ് [കൊമ്പൻ] 797

“ആഹ് മോൻ എണീറ്റോ?”

“എന്തൊരു തണുപ്പാ, അശോകേട്ടൻ എങ്ങനാ നേരത്തെ എണീറ്റെ/?”

“ഇതൊക്കെ ചെറിയ തണുപ്പല്ലേ!” അശോക് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തീകൂട്ടിയതിന്റെ അരികിൽ നിന്നും ചായ ചൂടാക്കുന്ന പാത്രം കൈകൊണ്ട് എടുത്തു.

“വാ …… ചായ കുടിക്ക് ഇന്നാ..”

ഏലയ്ക്കയുടെയും കരാമ്പൂവിന്റെയും മണമുള്ള ചായ രോഹിത് ഊതിയൂതികുടിച്ചു. അവന്റെ ഫുൾ കൈ ജെർക്കിൻ ഇട്ടിട്ടും ചെറിയ തണുപ്പ് അവനെ ബാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അശോക് വെറുമൊരു ടീഷർട്ടും ത്രീ ഫോര്ത് പാന്റും മാത്രം.

“സൺറൈസ് കാണാൻ ആയോ? അശോകേട്ടാ പോകാനൊക്കുമോ.” “പിന്നെന്താ, ഇവ്ടെന്നു കുറച്ചു നടന്നാൽ ഒരു താഴ്വരയുണ്ട്, അതിന്റെയടുത്തു നിന്നാ നല്ല വ്യൂ കാണാം!” “എങ്കിൽ പോയാലോ.”

“പോകാം, താൻ ഷൂസ് ഇട്ടോളൂ, അട്ടയുണ്ടാകും, ചിലപ്പോ.”

“അയ്യോ! അപ്പൊ അശോകേട്ടനു വേണ്ടേ”

“ഓ, എന്നെ ഇതൊന്നും ചെയ്യില്ലന്നെ!” അശോക് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നിൽ നടന്നു. അയാളുടെ വേഷം ഒരു ട്രാക്ക് സ്യൂട് പോലുള്ള പാന്റും, ടി ഷർട്ടും മങ്കി കാപ്പുമായിരുന്നു. 10 മിനിറ്റ് താഴ്വര എത്തിയതും ഇരുവരും കൂടെ അന്നത്തെ സൂര്യോദയത്തിനു സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു.

തിരികെ എത്തിയ നേരം പുതപ്പും പുതച്ചുകൊണ്ട് അപർണ്ണ വീടിന്റെ മുൻവശത്തുള്ള കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. അവൾ അന്തരീക്ഷത്തിലെ തണുപ്പും മഞ്ഞും ആസ്വദിക്കുകയാണ്. ഒപ്പം അവിടെയുള്ള ശബ്ദങ്ങളും കാതോർത്തുകൊണ്ട് അവൾ ചെറു മന്ദസ്മിതം തൂകി നടന്നു വരുന്ന രോഹിതിനെ നോക്കി.

“അമ്മ എണീറ്റോ?”

“ആഹ് ഇപ്പൊ വന്നുള്ളൂ, നിങ്ങൾ നടക്കാൻ പോകുമ്പോ എന്നെ കൂടെ വിളിക്കായിരുന്നില്ലേ?”

“നാളെ വിളിക്കാമല്ലോ!”

“രാജീവൻ പാല് വാങ്ങാൻ പോയോ”

“പോയി, ഇവിടെ പണിക്കാരില്ലേ പാൽ വാങ്ങാനൊന്നും!?”

“ഗെസ്റ് വരുമ്പോഴല്ലെ അവർക്ക് പണിയുള്ളു. ഇപ്പൊ നമ്മൾ മാത്രമല്ലെ ഉള്ളു അത് കൊണ്ട് ലീവ് കൊടുത്തു. പിന്നെ കുക്കിംഗ്‌ സ്റ്റാഫ്‌, അവരൊക്കെ എത്തുമ്പോ 9 മണി കഴിയും. അവരോടിത് പറഞ്ഞാ ചിലപ്പോ ചെയ്യില്ല”

“ശെരിക്കും എന്താ ഇവിടെയുള്ള റെനോവേഷൻ?” രോഹിത് അമ്മയുടെ ചാരത്തു നിന്നുകൊണ്ട് അശോകിനോട് ചോദിച്ചു. തന്നെ പുതച്ചിരുന്ന പുതപ്പ് രോഹിതിനെ അപർണ്ണ പുതച്ചതും അവന്റെ കൈകൾ അപർണ്ണയുടെ മുലകളെ പതിയെ പൊതിഞ്ഞു.