ചെമ്പകപ്പൂ മണമുള്ള പെണ്ണ് [കൊമ്പൻ] 822

അന്ന് പകൽ മുഴുവനും രോഹിത് അശോക്‌മൊത്തു ജീപ്പിൽ കാടു കറങ്ങി, രാജീവനും അപർണ്ണയും മുറിയിൽ തനിച്ചായിരുന്നു. രാത്രി ആയപ്പോൾ, വീടിന്റെ മുന്നിൽ തീകൂട്ടി കായുന്ന നേരം അശോക് ടെന്റിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന അനുഭവം പങ്കു വെച്ചു. ഹണിമൂണിന് വരുന്ന ചില സായിപ്പൻമാരും മദാമ്മ മാരും ടെന്റിൽ ഉറങ്ങാറുണ്ടത്രെ. പക്ഷെ റിസ്ക് ഒന്നുമില്ല മൃഗങ്ങൾ ഉപദ്രവിക്കാനൊന്നും ഇതുവരെ നിന്നിട്ടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു. അമ്മയോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന് രോഹിത് അശോകിനോട് പറഞ്ഞു

“ഇന്നെനിക്ക് ടെന്റിൽ കിടക്കാമോ? അശോകേട്ടാ!”

“ഹെയ് അതൊന്നും വേണ്ട!” അപർണ്ണ അതു കേട്ട നിമിഷം നെഞ്ചിലൊന്നു കൈവെച്ചശേഷം മകനെ നോക്കി കലിപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അമ്മ അമ്മയുടെ കാര്യം നോക്കിയാൽ മതി, ഇതിലിടപെടണ്ട!” രോഹിതും എടുത്തടിച്ച മറുപടിപോലെയാണ് പറഞ്ഞത്. അത് കേട്ട അപർണ്ണ പെട്ടന്നങ്ങു വല്ലാതായപ്പോൾ അശോക് നിശബ്ദതയെ മുറിച്ചുകൊണ്ട് രോഹിതിനെ ഒന്ന് നോക്കിയശേഷം പറഞ്ഞു. “എന്താ രോഹിത്, രാവിലെ മുതൽ നിന്നെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു, എല്ലാത്തിനും ഒരു എടുത്ത് ചാട്ടവും തർക്കുത്തരവും!” രോഹിത് പെട്ടന്ന് മുറിയിലേക്ക് നടന്നതും അപർണ്ണയും സാരിയുടെ മുന്താണി നേരെയാക്കി അവന്റെയൊപ്പം പോയി. അശോകും രാജീവനും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി കണ്ണുകള്‍ ഉരുട്ടി, …. ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേരുടെ കാര്യം.

അധിക നേരമാവും മുന്നേ രണ്ടാളും കൂടെ എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് അശോകും രാജീവും കേട്ടു. വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കിയ രാജീവൻ കണ്ടത് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വരുന്ന അമ്മയെയും മകനെയുമാണ്. രോഹിതിന്റെ കൈ, അപർണ്ണയുടെ മടക്കുള്ള വയറിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചിരുന്നു. അവർ രാജീവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്നു. അപർണ്ണ അശോകിനെ ഒന്നുനോക്കിയശേഷം അവരോടായി പറഞ്ഞു.

“ഞാനും അവന്റെയൊപ്പം ടെന്റിൽ കിടക്കാം അപ്പൊ പിന്നെ പേടിക്കണ്ടല്ലോ!”

“അത് വേണോ?” രാജീവൻ നീരസത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“സാരമില്ലന്നെ, അവനെ തനിച്ചു കിടത്താൻ എനിക്ക് വയ്യ!”

“എങ്കിൽ ശെരി” അശോകും സമ്മതിച്ചു. ആ രാത്രി അശോകും തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ മറ്റൊരു ടെന്റിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആയതിനാൽ അപർണ്ണയും രോഹിത്തിനും അവരുടെ ഇംഗിതം നടത്താനായില്ല. പക്ഷെ അമ്മയുടെ മേലെയായിരുന്നു രോഹിതുറങ്ങിയത്. അവന്‍ മുലകളെ പിതുക്കിയും ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ മുഖം കൊണ്ടുരച്ചും രാത്രി വെളുപ്പിച്ചു. എന്തേലും സീൽക്കാരം ഉണ്ടായാൽ, അശോകിന് എളുപ്പത്തിൽ തിരിച്ചറിയാനാകുമെന്നു അപർണ്ണ മനസിലാക്കിയിരുന്നു.