ചെമ്പകപ്പൂ മണമുള്ള പെണ്ണ് [കൊമ്പൻ] 822

രാത്രിയിൽ ജോലിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു വിശദമായി കുളിച്ചശേഷം അപർണ്ണ സോഫയിൽ ചാരി ടീവി കാണുമ്പോ രോഹിത് ഷർട്ട് ഇടാതെ നഗ്‌നമായ നെഞ്ചും കാട്ടി, വെറുമൊരു ട്രാക്ക് സ്യൂട്ടും ഇട്ടുകൊണ്ട് അവന്റെ മുറിയിൽ കിടക്കാനുള്ള പുറപ്പാടായിരുന്നു. അപർണ്ണ അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് സോഫയിലിരുന്നു എത്തി നോക്കി. അവന്റെ മുതുകിലെ ഇളം മസിലുകളെ കണ്ടതും അവൾക്ക് നാണം മുളപൊട്ടി.

ഇളം റോസ് നിറമുള്ള കോട്ടൺ സാരിയായിരുന്നു അപർണ്ണ ഉടുത്തിരുന്നത്. അവളുടെ വയറും പൊക്കിളും ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ തന്നെ ആർക്കും കാണാമായിരുന്നു. ചന്തിയെ മൂടുന്ന മുടിയിഴകളെ അവൾ മുന്നിലേക്ക് പകുത്തെടുത്തുകൊണ്ട് കോതുന്നത് തുടർന്നു. മകൻ തന്നെ നോക്കുന്നില്ലെന്ന് തോന്നിയതും അവളുടെ ഉള്ളിലൊരു കുശുമ്പിയുണർന്നു. മുല്ലപ്പൂ മണമുള്ള പെർഫയൂം അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നത് രോഹിതിന് അവന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും അനുഭവിക്കാനും കഴിഞ്ഞു.

“മോനൂ നീ ഇങ്ങു വാ….” രോഹിത് അപർണ്ണയുടെ സൗന്ദര്യം കണ്ടതും, ആസ്വദിച്ച് നോക്കിയശേഷം അവളുടെ അടുത്തേക്കിരുന്നു.

“എന്താമ്മേ!!” അപർണ്ണ മകന്റെ മുടിയിഴ കോതിയശേഷം, ഇരു കൈയിലും അവന്റെ മുഖം കോരിയെടുത്തു നെറ്റിയില്‍ മുത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“സീരീസ് എക്സാമിന് ഫസ്റ് വാങ്ങാനൊന്നും അമ്മ പറയില്ല. എല്ലാം പാസ് ആയാ മതി!”

“ഉം” അവനും അമ്മയുടെ കവിളിൽ മുത്തികൊണ്ട് അമ്മയെ ചുറ്റിപിടിച്ചു. അമ്മയുടെ മണം അവന്റെയുള്ളിൽ പ്രണയതീമഴ പെയ്യുന്നതുപോലെയവനു തോന്നിച്ചു.

“ഇത് പറയാനാണോ വിളിപ്പിച്ചേ?” പയ്യെ രോഹിത് അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നിട്ട് ആ കരിവള്ളിപടർപ്പിലെ ഇതളുകൾ പോലുള്ള മുടിയിൽ രോഹിത് പതിയെ ഒന്ന് തഴുകിയതും അമ്മയുടെ മുടിയുടെ സുഗന്ധവും ചാരുതയും അവന്റെ വിരലുകളറിഞ്ഞു.

“എന്താ അത് പറയാനും പാടില്ലേ?”

“അങ്ങനെയല്ല!”

“ഹം!” അപർണ്ണ പിണങ്ങുന്നതുപോലെയഭിനിച്ചു. രോഹിത് അമ്മയുടെ മുടിയിഴകളെ കൊതികൊണ്ട് അമ്മയുടെ കട്ടിയുള്ള പുരികത്തിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കി.

“എന്ത് നീളമാണ് അമ്മെ അമ്മയുടെ മുടി”

“ഇപ്പൊ എന്താ പറയാൻ!”

“ഇന്ന് അമ്പലത്തിൽ വെച്ച രണ്ടു പെൺകുട്ടികൾ കുശുമ്പോടെ പറയുന്നത് കേട്ടു.”

“എന്ത് ?”

“നല്ല രസമുണ്ടെന്നു!! ഭാഗ്യമുള്ള പെണ്ണാണ് എന്നും”

“ഹഹ!!”

“മോനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലേ അപ്പൊ..”

“കണ്ടിട്ടുണ്ട്!”

“ഞാൻ ആലോചിക്കയിയാരുന്നു, അമ്മേടെ കാമുകൻ എന്തെ അമ്മയെ കട്ടോണ്ട് പോകാത്തേ എന്ന്!!”