ചെമ്പകപ്പൂ മണമുള്ള പെണ്ണ് [കൊമ്പൻ] 822

ഏറെ നേരം കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു ഒരുങ്ങിയ ശേഷം, അപർണ്ണ നാണത്തോടെ രാജീവനെയും മകനെയും ഒരുപോലെ ഒന്ന് നോക്കി. രാജീവൻ അക്ഷരാത്ഥത്തിൽ അമ്പരന്നു പോയി. 18 തികഞ്ഞ മകൻ ഉണ്ടായിട്ടും, അപർണ്ണയുടെ ജ്വലിക്കുന്ന സ്വന്ദര്യം അയാളെ ഭ്രമിപ്പിച്ചു എന്ന് പറയുന്നതാകും ശരി. രോഹിതിന്റെ നെഞ്ചും പതിവിലും കൂടുതൽ മിടിക്കാനാരംഭിച്ചു. അവന്റെ നെഞ്ചിലെ കമ്പമേളവും കുണ്ണയിൽ ചോരയോട്ടവും ഒരുപോലെ അമ്മ തന്നെ നോക്കുന്ന ആ നോട്ടത്തിൽ അവന്‍ അനുഭവിച്ചു.

പച്ച നിറത്തിലുള്ള സാരിയും ചുറ്റി മാച്ചിങ് നായി ഇളം മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള ബ്ലൗസും അപർണ്ണ ഇട്ടിരുന്നു. അവരെല്ലാരും കാറിലേക്ക് കയറി. അധിക ദൂരമില്ല തീയേറ്ററിലേക്ക്. ലൈഫ് ഈസ് ബ്യുട്ടിഫുൾ എന്ന സിനിമയായിരുന്നു അവർ കാണായി ചെന്നത്. സിനിമ കാണുന്ന നേരം രോഹിതിന്റെ രാജീവിന്‍റെയും നടുവിലായിരുന്നു അപർണ്ണ ഇരുന്നത്. സിനിമ തുടങ്ങിയതും രാജീവ് യാത്രാക്ലേശം കാരണം പതിയെ സീറ്റിൽ ചാരി ഉറങ്ങിയിരുന്നു, പോരാത്തതിന് എ സിയുടെ നല്ല തണുപ്പും. മോഹൻലാലും സംയുക്തയും തമ്മിലുള്ള റൊമാന്റിക് സീൻ സ്‌ക്രീനിൽ തെളിയുമ്പോ അപർണ്ണയും രോഹിതും കൈകൾ തമ്മിൽ കോർത്തുപിടിച്ചു. അവർ പോലും അറിഞ്ഞില്ല.എന്താണ് രണ്ടുപേർക്കുമിടയിൽ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്. അതായിരുന്നു സത്യം! സ്വയമറിയാതെ എന്തോ ഒരു സുഖം അവരെ കീഴ്പെടുത്തുകയായിരിന്നു, മകന്റെയുള്ളിൽ തന്നോട് പ്രത്യേക ഇഷ്ടമുണ്ടാകുമോ എന്നവൾ ആലോചിച്ചതും സ്വയം മറന്നവൾ ചിരിച്ചുപോയി, അത്രമേൽ പ്രേമിക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന മനസായിരുന്നു അപർണ്ണയ്ക്ക്.

സിനിമ തീർന്നു തിരികെ വീടെത്തുമ്പോഴേക്കും ശെരിയോ തെറ്റോ എന്നറിയാത്ത ഒരു തരം മതിഭ്രമം അവളെ ബാധിച്ചു. സാധാരണ കുളികഴിഞ്ഞ ശേഷം രാജീവനും രോഹിത്തിനും അത്താഴം കൊടുത്ത ശേഷം അവൾ പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ്അടുക്കളയൊരുക്കി കിടക്കാൻ ചെല്ലും. അപ്പോഴേക്കും രാജീവൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാകും, ചിലപ്പോൾ വായന അല്ലെങ്കിൽ ഉറക്കം അതായിരുന്നു അയാളുടെ പതിവ്.

തനിച്ചിരുന്നാണ് അപർണ്ണ കഴിക്കുക, പക്ഷെ അന്ന് പതിവില്ലാതെ രോഹിത് അമ്മയുടെ അടുത്തെത്തി. വെള്ള പൂക്കൾ ഉള്ള നൈറ്റി ധരിച്ച അമ്മയെ രോഹിത് ആരാധനയോടെ നോക്കി. അവളുടെമുടിയിഴയിൽ നിന്നും ടൈൽസ് ലേക്ക് വെള്ളമിറ്റി കൊണ്ടിരുന്നു.

“ഉറങ്ങിയില്ലേ.?!”

“ഉഹും അമ്മയിരിക്ക്, ഞാൻ വിളമ്പാം!”

“ആഹാ ഇതെന്തു പറ്റി!”