ചിക്സ് ഓഫ് മെക്സിക്കോ [കൊമ്പൻ] 676

“ഞാൻ പോണു.” അവൾ എന്നിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറുകയാണോ അതോയിനി സ്ത്രീസഹജമായ നാണമാണോ എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“എടി പെണ്ണെ! നിനക്ക് നാണമൊക്കെ ഉണ്ടോ?”

“ഉഹും ങ്‌ഹും !!” മീര ചിണുങ്ങുന്നത് ഞാൻ ആകാംഷയോടെ നോക്കി.

“ഇന്നലെ അവരുടെ കളികണ്ടു നിക്കുമ്പോ പെണ്ണിന്റെ ചുണ്ടിലെ ചിരിയും വെപ്രാളവും ഞാൻ കണ്ടു. കൊതിച്ചി! കഴപ്പി!!!!!” ഞാനവളെ മൂഡാക്കാൻ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അത് നല്ലപോലെയേൽക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.

“വേണ്ടാത്തത് പറഞ്ഞാൽ ഞാനമ്മയോടു പറയുവെ!”

“ഒരിക്കലുമില്ല, ഞാൻ നിന്റെ കാര്യം ആദ്യം പറയും!!”

“ങ്‌ഹും” എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഇരുകൈകളും കൊണ്ട് കുത്തി മീര ആഞ്ഞൊരു തള്ളു തന്നു. ഹോ എന്റെ ദൈവമേ, ഞാൻ ഏല ചെടിയുടെയുള്ളിലേക്ക് പോയി വീണു.

“അയ്യോ! സോറി, അറിയാതെ ഞാൻ!” അവൾ നഖം കടിച്ചങ്ങനെ നില്പായിരുന്നു. “കൈ താ…കഴപ്പീ!!!” അവളുടെ പൂറു നനഞ്ഞു കുതിർന്നു കാണും ഉറപ്പാണ് അവളുടെ മൂക്കിന് മീതെ പൊടിയുന്ന നനവും അവളുടെ കക്ഷത്തിലെ മണവും അതെനിക്ക് പറഞ്ഞു തരുന്നുണ്ട്.

അവളുടെ കൈ തന്നതും ഞാൻ ഒരൊറ്റ വലിയായിരുന്നു. ഞാനും അവളും എല ചെടികളുടെ ഉള്ളിലേക്ക് വീണു. രണ്ടു തവണ തമ്മിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉരുളുകയും ചെയ്തു.

“മീര…”

“ഉം!!!!”

“ആരും കാണില്ലന്നു കരുതി ഉച്ചവരെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്റെ മുലയും ഇടിച്ചു കിടക്കാൻ ആണോ ഭാവം?”

“ഛീ പോടാ തെമ്മാടി.”

അത്രപെട്ടെന്ന് മീര എനിക്ക് വളയുമെന്നു ഞാനൊരിക്കലും കരുതിയതല്ല. പിന്നെ കഴപ്പ് ആണല്ലോ എന്റെയും അവളുടെയും അടിസ്‌ഥാന പ്രശനം!

ഞങ്ങൾ പതിയെ എണീറ്റു. അവളുടെ പോണിടെയിൽ മുടി എന്റെ മുഖത്തുരസിയതും ഞാൻ കണ്ണ് ഇറുക്കിയടച്ചു, “പൂറിമോളെ നിന്റെ പൂറിലേക്ക് ആദ്യം കയറ്റുക ഞാനായിരിക്കുമെടി” എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

ഇവിടെയുള്ള മഹാഗണി മരവും ഒന്ന് രണ്ടു യൂകാലിപ്ടസ് മരവും കഴിഞ്ഞു. പതിയെ വീശുന്ന ഈ കാറ്റിനു ഒരു പ്രത്യേക സുഗന്ധമാണ്. അതിന്റെ മണവും തണുപ്പുമാസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് മീരയെയും കൂട്ടി തോട്ടത്തിലേക്ക് ഞാൻ നടന്നു. ഉയരമുള്ള മരങ്ങൾക്കിടയിൽ ചെറു നനവുള്ള ചുവന്ന മൺ വഴിയിലൂടെ, ഞങ്ങളുടെ ദേഹം എന്തിനാണ് ദാഹിക്കുന്നത് എന്ന് രണ്ടുപേർക്കും മനസിലാക്കാൻ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുമുണ്ടായില്ല.