ചിക്സ് ഓഫ് മെക്സിക്കോ [കൊമ്പൻ] 676

അടുക്കളയിൽ വെച്ച് മൃദുലയുടെ ഇടുപ്പിൽ ഒരു നുള്ളുകൊടുത്തതും ചിന്നമ്മു എന്നെ കളിയാക്കി. അവൾ കാണില്ലെന്ന് വിചാരിച്ചു പക്ഷെ അമളി പറ്റി. മൃദുലയുടെ മുഖത്തുള്ള ആ ചിരി തന്നെ ധാരാളമായിരുന്നു, ചുമ്മ പിണക്കം നടിക്കുകയാണ്…

രാത്രി ഏറെ വൈകിയിരുന്നു, ഞാൻ വിസ്കി നുണഞ്ഞു ടീവി കാണുന്ന നേരം, പുറത്തു നല്ല മഴ. ഭാഗ്യത്തിന് കറന്റ് പോയിട്ടില്ല.

“ഹാപ്പി ബര്ത്ഡേ ടു യു …..” വിസ്കി നുണയുന്നത് നിർത്തി, ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും മീരയും മൃദുലയുംകൂടെ, വെള്ള നിറമുള്ള കേക്കിൽ നീല മെഴുതിരിയും കത്തിച്ചുകൊണ്ട് മുൻപിലേക്ക് നടന്നു വന്നു. ശെരിയാണ് പിറന്നാൾ! എത്രയോ നാളുകളായി പിറന്നാളൊക്കെ ആഘോഷിച്ചിട്ട്….

“എങ്ങനെ ഓർത്തു എന്നാണോ? ഈ നോട്ടത്തിന്റെ അർർത്ഥം …”

“ഉം …”

മീരയും മൃദുലയും കേക്ക് സൈഡ് ടേബിളിൽ വെച്ച് എന്റെ അപ്പുറവും ഇപ്പുറവുമിരുന്നു.

“ഇത് മാത്രം ഞാൻ മറക്കില്ല! മറ്റെന്തു മറന്നാലും …” മൃദു എന്റെ കൈകോർത്തുപിടിച്ചു, അവൾ എന്റെ തോളിൽ തല ചേർത്തു.

“ഇനി ഞാനും മറക്കില്ല …” മീരയും കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

“ബർത്തഡേയ്ക്ക് കേക്ക് മാത്രമേ ഒള്ളു? വേറെയൊന്നുമില്ലേ?!”

“എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്??”

“അതൊന്നും പറയാൻ പറ്റില്ല, നിങ്ങളായിട്ട് അറിഞ്ഞു തന്നോളൂ…”

“അമ്മെ..!!” മീരയും മൃദുലയും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കുകയായിരുന്നു.

“ശെരി നടക്ക്”

“എ…ങ്ങോട്ടേക്ക്?”

“ഇനിയിവിടെ ഈ സോഫയിൽ തനിച്ചു കിടന്നു ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട, ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കിടന്നോ…” മൃദുല എണീറ്റ് എന്റെ കൈപിടിച്ച് എണീപ്പിച്ചു.

“വെറുതെ കിടക്കാനൊന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല.” പയ്യെ അവളുടെ കൂടെ ഞാനെണീറ്റു.

“പിന്നെയെന്തുവേണം സാറിന്?” മീര എന്നെ പിറകിൽ നിന്നും തള്ളിയതും ഞാൻ അവളെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി.

“അത് ഞാൻ ചിലപ്പോ നിന്റെ അമ്മയെ പണ്ണിയെന്നു വരും?”

“ആ പണ്ണിക്കൊ, ഞാൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നോളാം. നിങ്ങളായി നിങ്ങളുടെ പാടായി…” മീര ഗൗരവം വിടാതെ പറഞ്ഞു, രണ്ടു ഒരുമ്പെട്ട പെണ്ണുങ്ങളും കൂടിയെന്നേ കറന്നെടുക്കുമോ? തോന്നിപോയി.

“ആഹാ നീയും നിന്റെ പുന്നാര മാമനും കൂടെ ഇന്നാള് ഈ സോഫയിൽ ചെയ്തതൊന്നും അരുമറിഞ്ഞല്ല ന്നാണോ?”

“ഞങ്ങളോ, എപ്പോ ഒന്ന് പോ അമ്മ!”