ചിപ്പിമോളുടെ നേർച്ചപ്പെട്ടി [Tom] 487

 

“മോള് ആരോട് എന്ത് പറയുന്ന കാര്യമാ മോളെ?”, രവി ചോദിച്ചു.

 

രവി പതിയെ പതിയെ ചിപ്പിയുടെ വലതു മുലയിൽ കൈത്തലം കൊണ്ട് തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ മുലഞെട്ടു രവിയുടെ കയ്യിൽ തടഞ്ഞു. പെണ്ണിന് കഴപ്പ് തുടങ്ങിയെന്നു രവിക്ക് മനസിലായി. ഞെട്ട് വീർത്തു വന്നിട്ടുണ്ട്, രവി മനസ്സിലോർത്തു.

 

“അത് മാമാ, എൻ്റെ ക്ലാസിലെ മൂന്നു കൂട്ടുകാരികൾ ഉണ്ട്. അവൾക്കു എല്ലാർക്കും സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം ഉണ്ട്. അതിൻ്റെ ഗമയാ അവർക്കു. അച്ഛൻ ഗൾഫിൽ ആയിട്ടും എനിക്ക് ഇതൊന്നും ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞു കളിയാക്കും”, ചിപ്പി പറഞ്ഞു.

 

“ഓ, അങ്ങനെ. നിനക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം അവർക്കു സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം ഉണ്ടെന്നു?” രവി ചോദിച്ചു.

 

“അവർ കാണിച്ചു തന്നു മാമാ”, ചിപ്പി പറഞ്ഞു.

 

“ആഹാ, ഊരിക്കാണിച്ചോ? അപ്പൊ മോള് കൂട്ടുകാരികളുടെ മൊത്തം കണ്ടു കാണുമല്ലോ?” രവി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. കൂടെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ മുലഞ്ഞെട്ടിൽ ഞെക്കുകയും ചെയ്തു.

 

“ആ..മാമാ..ഉം”, ചിപ്പി കുറുകി.

 

“മോളെ, പറഞ്ഞെ. മോള് കണ്ടില്ലേ?” രവി ചോദിച്ചു.

 

“ഉം..കണ്ടു, മാമാ” ചിപ്പി പറഞ്ഞു.

 

“അപ്പൊ അരഞ്ഞാണം കിട്ടിയാൽ നീയും ഊരിക്കാണിക്കണ്ടേ?” രവി ചോദിച്ചു. രവി അവളുടെ മുലഞെട്ടു വീണ്ടും പിടിച്ചു ഞെക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

 

“മാമാ..അഹ്..ഉം..” ചിപ്പി വീണ്ടും കുറുകി.

 

“അത് കാണിക്കേണ്ടി വരും മാമാ”, ചിപ്പി തുടർന്ന് പറഞ്ഞു.

 

“അപ്പൊ മോളുടെയും അവർ കാണും. അവർക്കു അസൂയ തോന്നും”, രവി പറഞ്ഞു.

 

“എന്തിനു?” ചിപ്പി ചോദിച്ചു.

 

“അത് പിന്നെ അവർ ഏതായാലും മോളെ പോലെ സുന്ദരികൾ അല്ല. അപ്പൊ മോൾക്കും എല്ലാം അത്രയും നല്ലതു ആയിരിക്കുമല്ലോ?” രവി പറഞ്ഞു.

 

“അയ്യേ, ഈ മാമൻ. ഒന്ന് പോയെ”, ചിപ്പി കൊഞ്ചി.

 

“മാമൻ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാ. മോളല്ലേ അവരെക്കാൾ സുന്ദരി?” രവി ചോദിച്ചു.

 

“അതൊക്കെയതെ”, ചിപ്പി പറഞ്ഞു.

 

“അതാ മാമൻ പറഞ്ഞത് മോൾക്കുള്ളത് പോലെ അവർക്കു ഇല്ലാന്ന്”, രവി പറഞ്ഞു.