ചിപ്പിമോളുടെ നേർച്ചപ്പെട്ടി [Tom] 495

 

“അതെങ്ങനാ മാമന് അറിയാവുന്നെ?” ചിപ്പി ചോദിച്ചു.

 

“മോളെ കണ്ടാലേ അറിയാലോ. പിന്നെ മോൾ കാണിച്ചാൽ മാമൻ നോക്കിയിട്ടു പറയാം. അരഞ്ഞാണം കൂടെ മാമൻ ഇട്ടു തരാം. അപ്പൊ കാണാൻ എന്ത് രസമായിരിക്കും”, രവിയുടെ കൈ ചിപ്പിയുടെ മുലയിൽ നല്ലതു പോലെ അമർന്നു.

 

“അമ്മയും മുത്തച്ഛിയും അറിയില്ലേ?” ചിപ്പി ചോദിച്ചു.

 

“അത് സാരമില്ല. മാമൻ അവരോടു പറഞ്ഞോളാം,” രവി വീണ്ടും ചിപ്പിയുടെ മുലയിൽ അമർത്തിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

 

“മാമാ..ഉം..സ്”, ചിപ്പി രവിയുടെ ദേഹത്തേക്ക് ചാഞ്ഞുകൊണ്ട് കുറുകി. അങ്ങോട്ട് വന്ന സീതാലക്ഷ്മി രവി ചിപ്പിയുടെ മുലയിൽ പിടിച്ചു ഞെക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടും അറിയാത്ത മട്ടിൽ ചോദിച്ചു.

 

“ആഹാ, മാമനും മോളും നല്ല കൂട്ടായല്ലോ?”

 

“പിന്നെ, മോള് നല്ല മിടുക്കിയല്ലേ?” രവി പറഞ്ഞു.

 

രവി ചിപ്പിയുടെ മുലയിൽ നിന്നും കയ്യെടുത്തില്ല. അവരെ ഒന്ന് ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാന്നും രവി കരുതി. സീതാലക്ഷ്മി വേറെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ തള്ള ഓക്കെയാണെന്ന് രവിക്ക് മനസിലായി. രവി ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ വീണ്ടും ചിപ്പിയുട മുലയിൽ പിടിച്ചു ഞെക്കാൻ തുടങ്ങി. സീതാലക്ഷ്മി അത് കാണാത്ത മട്ടിൽ നിന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.

 

“രവിക്ക് കാപ്പി വല്ലോം വേണോന്നു ചോദിക്കാൻ വന്നതാ”, സീതാലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

 

“ഇപ്പൊ വേണ്ട അമ്മെ. പറയാം”, രവി പറഞ്ഞപ്പോൾ സീതാലക്ഷ്മി അടുക്കളയിലോട്ടു പോയി.

 

“പെണ്ണിന് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല, അവിടെ ഒതുങ്ങിയിരിപ്പുണ്ട്”, സീതാലക്ഷ്മി അടക്കിപ്പിടിച്ചു പറയുന്നത് രവി കേട്ടു. അനിത എന്താ പറഞ്ഞത് എന്ന് രവി കേട്ടില്ല. ഒന്ന് നോക്കിയാലോ?, രവി വിചാരിച്ചു.

 

“മാമൻ ഇപ്പൊ വരാം മോളെ”, രവി ചിപ്പിയോടു പറഞ്ഞിട്ട് അടുക്കളയിലോട്ടു പോയി.

 

പുറത്തു ചെന്ന് നിന്ന് രവി കാതോർത്തു.

 

“നിൻ്റെയും അവളുടെയും മിടുക്കു പോലെയിരിക്കും. ആ കോയിൻ തന്നെ ഒരു മൂന്നു പവൻ കാണും. നീ മനസ് വെച്ചാൽ കിട്ടും”, സീതാലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

 

“അമ്മ നോക്കിയാലും കിട്ടും,” അനിത ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

“ഞാനോ? ഈ പ്രായത്തിലോ?” സീതാലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു. “അമ്മ ഇപ്പഴും നല്ല ചരക്കു അല്ലെ? എന്നാ മുലയും കുണ്ടിയുമാ? എനിക്കുണ്ടോ അത്രയും?” അനിത ചോദിച്ചു.