കുർബാനയുടെ മധ്യത്തിൽ, ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്ന് അവൾ മെല്ലെ പിന്നോട്ട് നീങ്ങി. “ഒരു മിനിറ്റ്, ടോയ്ലറ്റ് പോയിട്ട് വരാം,” എന്ന് മമ്മിയോട് കളവ് പറഞ്ഞു. ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കുന്നു, കാലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നു. പള്ളിയുടെ പിന്നിലെ ഇരുണ്ട വഴിയിലൂടെ അവൾ ഓടി. അവിടെ, പള്ളിക്കു പുറത്ത്, ഒരു പഴയ മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഹരി കാത്തുനിന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആ പ്രണയത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണത.
“നീതു… വന്നോ?” ഹരി മെല്ലെ ചോദിച്ചു, കൈ നീട്ടി. അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു, ചുറ്റും നോക്കി. ആരും കാണുന്നില്ല. ക്രിസ്മസ് രാത്രിയുടെ തണുപ്പിൽ, അവർ പള്ളിയിൽ നിന്ന് അകന്നു.
ഗ്രാമത്തിന്റെ അരികിലുള്ള കുന്നിൻപുറത്തേക്ക്, തെങ്ങിൻ തോപ്പുകൾക്കിടയിലൂടെ. ദൂരെ പള്ളിയിലെ ഗാനങ്ങൾ മങ്ങി വരുന്നു, നക്ഷത്രങ്ങൾ മുകളിൽ തിളങ്ങുന്നു. ഹരി അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു നടന്നു. “ഇന്ന് നമുക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് ആഘോഷിക്കാം,” അവൻ മന്ത്രിച്ചു.
അവസാനം അവർ എത്തിച്ചേർന്നത് ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട സ്ഥലത്ത് – മലയോരത്തിലെ ഒരു ചെറിയ കുന്നിൻ മുകളിൽ, ചുറ്റും കവുങ്ങിൻ തോപ്പുകൾ, രാത്രിയുടെ നിശബ്ദത. നക്ഷത്രങ്ങൾക്കു കീഴെ, അവർ ഇരുന്നു.
ഹരി അവളുടെ കൈയിൽ മെല്ലെ ചുംബിച്ചു. “നീയില്ലാതെ ഈ ക്രിസ്മസ് ഒന്നുമല്ല,” അവൻ പറഞ്ഞു. നീതുവിന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞു – ഭയം, ആകാംക്ഷ, പ്രണയം എല്ലാം കലർന്ന്. ഈ രഹസ്യമായ നിമിഷം, അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ക്രിസ്മസ് സമ്മാനം.
ഹരി അവളുടെ കൈകൾ ചേർത്തുപിടിച്ചു, വിരലുകൾ അവളുടെ ഉള്ളംകൈയിൽ മെല്ലെ വൃത്തങ്ങൾ വരച്ചു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഉടക്കി – ആ പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രതയോടെ. “നീതു… നിന്നെ ഇങ്ങനെ തൊടാൻ ഞാൻ എത്ര നാൾ കാത്തിരുന്നു,” അവൻ മന്ത്രിച്ചു, ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.
