ക്രിസ്തുമസ് സമ്മാനം [സ്മിത] 290

അവള്‍ “ഇല്ല” എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ തല കുലുക്കി.

എന്നിട്ട് എഴുന്നേറ്റു. അല്‍പ്പം അകലെ അവന്‍റെ മുമ്പില്‍ അവള്‍ ഇരുന്നു. നിലത്ത് കുന്തിച്ച് ഇരുന്നു.

“ഞാന്‍ മുള്ളുന്ന കണ്ടിട്ട് പേടിച്ച് ഓടിയെക്കരുത് കേട്ടോ…”

അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സാരി മേലേക്ക് പൊക്കി.

തടിച്ചുകൊഴുത്ത കണങ്കാലുകള്‍. പിന്നെ മദാലസമായ കൊഴുത്ത തടിച്ച തുടകള്‍…

പിന്നെയും സാരി പൊക്കിയപ്പോള്‍ കറുത്ത, മുന്‍പില്‍ നനവ് പടര്‍ന്നു കുഴഞ്ഞ പാന്‍റ്റി അവന്‍ കണ്ടു.

അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ അവള്‍ പാന്‍റ്റി താഴ്ത്തി. അത് അവളുടെ കാല്‍മുട്ടിലാണ് ഇപ്പോള്‍.

“ഞാന്‍ മുള്ളട്ടെ?”

അവള്‍ ചോദിച്ചു.

അവന്‍ തലകുലുക്കി.

തുടകള്‍ക്കിടയില്‍, തടിച്ചു വിങ്ങിയ പൂര്‍ത്തടം അവന്‍ കണ്ടു. തടിച്ച പൂറിതളുകള്‍ തുറന്ന് വികസിക്കുന്നു. അവന്‍റെ നോട്ടം അവിടെ പതിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ അല്‍പ്പം കൂടി കവകള്‍ പൊളിച്ച് അകത്തി വെച്ചു.

അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“മുള്ളുന്നില്ലേ?”

“വരുന്നില്ല…”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്നാ പറ്റിയോ? ഒരു പിടിയുമില്ല…നോക്കട്ടെ…”

അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ പൂര്‍പ്പിളര്‍പ്പിലേക്ക് വിരലിട്ടു. അവിടെയിട്ട് ഇളക്കിയമര്‍ത്തുന്നത് അവന്‍ കണ്ടു.

പിന്നെ അവള്‍ വിരലുകള്‍ ഊരി അവനെ കാണിച്ചു.

“ഉണ്ടല്ലോ…”

വിരലുകളില്‍ നിന്ന് താഴേക്ക് ഊര്‍ന്ന് ഒലിക്കുന്ന കൊഴുപ്പ് വെള്ളം നോക്കി അവള്‍ വിറയാര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു.

“കണ്ടില്ലേ, ശരിക്കും നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്ന് വീഴുന്നു..മോനും കാണത്തില്ലേ?”

“ഹ്മം…കാണാം…”

“എന്നാ പിന്നെ ആകട്ടെ അല്ലെ?”