ചുമർച്ചിത്രങ്ങൾ [ഋഷി] 345

സോറി… ഞാൻ ആ കൈ എടുത്ത് മടിയിൽ വെച്ച് തലോടി. എനിക്ക് എന്തു പറ്റി എന്ന് മനസ്സിലാവുന്നില്ല ഇച്ചേയി… ഞാൻ സ്വരം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.

അപ്പോൾ നീ അവളുടെ അടുത്ത് ഇങ്ങനൊന്നുമല്ലേ? ഇച്ചേയി അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.

എന്റെ പൊന്നേ! അവളൊരു ശവം പോലെ കെടന്നു തരും. തണുത്ത ശവം! എന്റെ സ്വരത്തിലെ കയ്പ്പ് ഇച്ചേയി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

അപ്പോ വേറെ പെണ്ണുങ്ങൾ? ആ വലിയ കണ്ണുകൾ എന്നെ ഉറ്റുനോക്കി.

എൻറിച്ചേയീ… അച്ഛനെ അറിയാല്ലോ. ചേട്ടൻ പോയതോടെ മൂപ്പിലാൻ ആധിയിലായി. ആരെങ്കിലുമൊക്കെ വേണ്ടേ ഒന്നു നിയന്ത്രിക്കാൻ! പുള്ളി എന്നെ ട്രാപ്പിലാക്കിയതാ. ഹാർട്ട് വീക്കാണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് എന്നെപ്പിടിച്ച് കെട്ടിച്ചു. എന്റെ മോളില്ലായിരുന്നേൽ ഞാനെന്നേ അവളോട് ഗുഡ്ബൈ പറഞ്ഞേനെ.. ഇതുവരെ വേറെ ആരുമില്ല… ഇനി.. ഇനി …

മോനേ.. ആ സ്വരത്തിൽ കനിവും, പിന്നെ എന്നോടുള്ള സ്നേഹവും കലർന്നിരുന്നു. ഏതായാലും ഇത്രേം നാളായില്ലേ. നീ അവളെ വിട്ടേച്ചൊന്നും പോവരുത്.

അവളുടെ കാര്യം വീട് ഇച്ചേയി.. ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് അമ്പലോം പ്രാർത്ഥനേം ഒക്കെ മതി. എന്നെ വേണ്ട. മോളോടും വല്ല്യ അടുപ്പമില്ല അവൾക്ക്.. ആ പോട്ടെ… പിന്നെ.. ഇച്ചേയീ…

ഒന്നും പറയേണ്ട എന്റെ കുട്ടാ.. ഇച്ചേയി എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ വിരൽ വെച്ചു. നിനക്കറിയാമോ.. നിന്റെ ചേട്ടന് എന്നോടെന്തൊരു ഇഷ്ടമായിരുന്നെന്നോ! ഭ്രാന്തുപിടിച്ച സ്നേഹമായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക്… അസുഖമായി കെടപ്പാവുന്നത് വരെ എനിക്ക് വയ്യാത്ത ദിവസം പോലും എന്നെ വേണമായിരുന്നു…വായൊന്നും പറ്റുകേല.. കണ്ണേട്ടന്. മുന്നീക്കൂടെ പറ്റത്തില്ലേൽ പിറകില്! ആ മുഖം തുടുത്തു…

പിടിച്ചങ്ങ് കടിച്ചു തിന്നാൻ തോന്നി!

അതു കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പഴാടാ… നീ അതുപോലെ തന്നെ… കക്കൂസിൽ പോവാൻപോലും പറ്റത്തില്ല… എന്നെ മുഴുവനും കടിച്ചു കീറിയിട്ടേ വിടത്തൊള്ളൂ… ഇത്രേം നാളും ആ ഓർമ്മ മാത്രം.. ഞാനൊരു പെണ്ണല്ലേടാ… നീ എന്നെ ഒരു ചീത്ത സ്ത്രീയായിട്ട് കണ്ടാലും സാരമില്ല മോനേ.. എന്റെ കണ്ണേട്ടൻ മുന്നിൽ ഇരിക്കണപോലെയാ…. എനിക്കറിയാം… കണ്ണേട്ടന് സന്തോഷമാവും… എനിക്കറിയാം…. എന്റെ കൈകളിൽ ഇച്ചേയിയുടെ വിരലുകളമർന്നു….

നീ പോയാ വല്ലപ്പോഴും എന്നെ കാണാൻ വരണം… ഇത് ചേട്ടത്തിയമ്മയാ പറയണത്…കേട്ടോടാ… കാട്ടാളൻ! ആ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വിടർന്നു.

ഇച്ചേയി… ഇനി എനിക്ക് ഇച്ചേയി ഉണ്ട്.. എന്റെ എല്ലാം…

മോനേ… നിനക്ക് ജീവിതത്തിൽ സുഖം കിട്ടിയത് വളരെ കുറച്ചാണെന്നു മനസ്സിലായി. സാരമില്ല.. ആരെങ്കിലുമൊക്കെ വരും…വഴിയിൽ കണ്ടുമുട്ടും.. കീപ്പ് ആൻ ഓപ്പൺ മൈന്റ്… ജീവിതം പെട്ടെന്നങ്ങു തീർന്നുപോവുമെടാ… ഇച്ചേയി എന്റെ തോളത്തു ചാരി സ്വസ്ഥമായിട്ടിരുന്നു.

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

64 Comments

Add a Comment
  1. Only you can calm down my pounding heart!!!

  2. ഋഷി..
    കുറച്ചു തിരക്കുകളിൽ ആയിരുന്നു, ഇപ്പോഴാണ് കേറാൻ പറ്റിയത്. ആദ്യം തിരഞ്ഞതും ഋഷിയുടെ രചനകൾ ആയിരുന്നു, രണ്ടെണ്ണം കണ്ടു, പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല, എപ്പോഴത്തെയും പോലെ മനോഹരം!! ഋഷിയുടെ പെണ്ണിന്റെ ഭാഗ്യം എന്നല്ലാതെ ഒന്നും പറയാനില്ല!!
    Thanks would be too short a word for givjng such a mindblowing story!!!
    With love,
    Anna!

    1. വളരെ നന്ദി അന്ന. നേരത്തെ മറുപടി നല്കാത്തത്‌ കമന്റു വൈകി കണ്ടതുകൊണ്ടാണ്‌…പിന്നെ ഇത്തിരി തിരക്കും..ഹൃദയമിടിപ്പ് ശാന്തമായോ?

      ഋഷി

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *