ചുരുളി [ലോഹിതൻ] 349

നളിനിക്ക് ഓർഗാസം വരുന്നത് വരെ അവളുടെ കാണ്ണു കൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന് ജോർജ് തന്റെ ഗംഭീര കുണ്ണ കുലുക്കി കൊണ്ടിരുന്നു… കണ്ണുകൾ തുറന്നാൽ അയാൾ ചാടി പോയെങ്കിലോ എന്ന് ഭയന്ന് രതി മൂർച്ച എത്തുന്നത് വരെ അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു തന്നെ പിടിച്ചിരു ന്നു…

അവൾ അരക്കെട്ട് കട്ടിലിൽ നിന്നുയർത്തി ഒരു നിലവിളിയോടെ രതി ജലം പുറത്തേക്ക് ചീറ്റിച്ചു… പിന്നെ തളർച്ചയോടെ കട്ടിലിൽ അമർന്നു…

രവി സത്യത്തിൽ ഭയന്നുപോയി… ഇത്രയൊക്കെ മദജലം സ്ത്രീകൾക്കു പോകുമോ… അതോ ഇവൾ മൂത്രം ഒഴിച്ചതാണോ… അയാൾക്ക് ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല…

നളിനിക്ക് ആശ്വാസം ആയി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ രവി അവളെ വിളിച്ചു… നളിനീ… എടീ നളിനീ… നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്…

അവൾ കണ്ണു തുറക്കാതെ അർദ്ധമയക്ക ത്തിൽ പറഞ്ഞു… അങ്ങിനെയാ ആണ്.. അങ്ങിനെ തന്നെയാ ആണ്….

രവിക്കൊന്നും മനസിലായില്ല… ആണോ.. ഇവിടെ ആരാ ഇപ്പൊ ആണ്…. താനല്ലാതെ!

കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാൻ നിൽക്കാതെ അയാൾ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു…

നാളുകൾക്ക് ശേഷം കിട്ടിയ രതി മൂർച്ചയുടെ ആലസ്യത്തിൽ പെട്ടന്നു തന്നെ നളിനിയും ഉറങ്ങി….

ആ രാത്രി വെളുക്കാറായപ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും ആ സ്വപ്നം കണ്ടു… പക്ഷെ അവൾ ഞെട്ടി ഉണർന്നില്ല… ഉണർന്നാൽ തന്റെ ചന്തിയിലുള്ള അടി അയാൾ നിർത്തിയാലോ… പിന്നെ പല രാത്രികളിലും ആ സ്വപ്നം കാണുന്നത് പതിവായി…

അർത്ഥമയക്കത്തിൽ അയാളെ സ്വപ്നം കാണുന്നത് അവൾക്ക് രതി മൂർച്ചകൾ നൽകികൊണ്ടിരുന്നു…..

തനിക്ക് എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത് എന്നോർത്തു ചിലപ്പോൾ അവൾക്ക് ഭയം തോന്നി…

എങ്കിലും എന്നും കിടക്കുമ്പോൾ അയാൾ സ്വപ്നത്തിൽ വരണം എന്നവൾ ആശിച്ചു…

ലീനയുടെ വീട്ടിൽ പോയതിനു ശേഷം രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് നളിനിക്ക് അയാളെ ഒന്നുകൂടി കാണണം എന്നുള്ള ആഗ്രഹം കലശലായി….അയാളുടെ മൂർച്ചയുള്ള ആ നോട്ടം അവൾക്ക് മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല…

ശ്ശേ… തനിക്കിത് എന്താണ്… അയാൾ കടപ്പുറത്തെ ഒരു സാധാരണ മത്സ്യ തൊഴിലാളി… മദ്യപൻ… ചേരിപോലെയുള്ള പ്രദേശത്ത് താമസിക്കുന്നവൻ… അയാളുടെ ഭാര്യ വീടുകളിൽ മീൻ വിൽക്കു ന്ന ഒരു സാധാരണ സ്ത്രീ…

താനോ ഒരു ഹൈസ്കൂളിലെ അധ്യാപിക.. തന്റെ ഭർത്താവ് അടുത്ത പ്രമോഷനോടെ താഹസിൽദാർ ആകും….