⚜️കോളേജ് നിധി ⚜️ [ഭൈരവൻ] 256

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എന്നോട് ഇരുന്നോളാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ അപ്പൊ അടുത്ത് കണ്ട ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. പെൺകുട്ടികളുടെ സൈഡിലെ അവസാനത്തെ ബെഞ്ച്. അവിടെ ഇരുന്നുള്ള സംസാരത്തിൽ എനിക്ക് കൂട്ടായി കുറച്ചുപേരെ കിട്ടി. ലാലു, അമൽ, അജു, നവീൻ. അവരാണ് അവിടുത്തെ സ്ഥിരകാർ.

അതിനിടെ ഒരു ദിവസം ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലെ അനിത കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഓടി വന്നു. പെൺകുട്ടികൾ എല്ലാവരും അവളോട് കാര്യം എന്താണെന്നു അന്വേഷിച്ചെങ്കിലും കാര്യം എന്താ എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞില്ല.

കുറെ കഴിഞ്ഞു സോന എന്നോട് കൈകൊണ്ട് അങ്ങൊട്ട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു വിളിച്ചു. ഞാൻ വേഗം ചെന്നു. അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു, “ഡാ, ഇങ്ങോട്ട് ഒന്നും ചോദിക്കരുത്. ഇവളുടെ കൂടെ ഒന്ന് ചെല്ലാൻ പറ്റോ?” കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി അനിത എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ പറഞ്ഞു, “വാടി..”

അവൾ എഴുന്നേറ്റു നടന്നു. തൊട്ടു പിന്നിൽ ആയി ഞാനും നടന്നു. അവൾ നേരെ രണ്ടാം വർഷ മലയാളംകാരുടെ ക്ലാസ്സിൽ കേറി വെളുത്തു മെലിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന ഒരുത്തൻ്റെ കരണം നോക്കി ഒന്ന് കൊടുത്തു! തിരിച്ചടിക്കാൻ കൈപൊക്കിയ അവനു നേരെ വട്ടം ഞാൻ നിന്നു. അവൻ എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

അടി പൊട്ടിയാൽ ഇവനും ആ ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാവരും കൂടെ എന്നെ പൊളിക്കും. എൻ്റെ ചിന്തകൾക്ക് വിരാമം ഇട്ടു അവൾ എൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു.

അന്ന് വൈകുന്നേരം അവന്മാർ കൂട്ടത്തോടെ പുറത്തു കാത്തു നിന്നു. ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞു നിൽക്കാൻ സമയം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഇടി ആയി. കണ്ടുകൊണ്ട് നിന്ന ചേട്ടന്മാരുടെ സെറ്റും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടി അവന്മാരെ പഞ്ഞിക്കിട്ടു.

ഇതിനു ശേഷം കോളേജിലും ക്ലാസ്സിലും ഒക്കെ ഞങ്ങളെ എല്ലാവർക്കും വലിയ കാര്യം ആയി. അവരുടെ ഭാഗത്തായിരുന്നു തെറ്റെന്നു അനിത തന്നെ ടീച്ചർമാരെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി. പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ആൺ പെൺ വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ ഞങ്ങൾ അടിച്ചു പൊളിക്കാൻ തുടങ്ങി.