കൊറോണ അമ്മൂമ്മയോടൊപ്പം 2 [Old monk] 672

ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും ഞാൻ അമ്മയെ വെറും ഒരു

എനിക്ക് എന്റെ മനസിലെ വേദന സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു

 

ഇനി ഒരു നിമിഷം പോലും ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നുകൂടാ

 

അപ്പോഴും അമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്ന് ശംബ്ദം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 

ഒരു മരവിച്ച ശരീരം പോലെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും

 

അമ്മൂമ്മ

 

അമ്മൂമ്മയുടെ മുറി വാതിൽക്കൽ നിന്നുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു

 

ഈ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ മരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു

 

അമ്മൂമ്മ ചെഹ്.. എന്ന് പറഞ് മുഖം തിരിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ അറിയുന്നത് എന്റെ കയ്യിൽ ഇപ്പോഴും എന്റെ കുണ്ണ നീര് ഒളിപ്പിച് കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 

പെട്ടന്ന് ബോധം വന്ന ഞാൻ അത് അകത്തിട്ട് അമ്മൂമ്മയുടെ മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന്പോയി എന്റെ പേടിയും സങ്കടവും കുറ്റബോധവും എന്റെ മനസിനെ വെട്ടി കീറുന്ന പോലെ തോന്നി

 

ഞാൻ കരയാൻ തുടങ്ങി

ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ ശബ്ദം ഉണർന്നപ്പോൾ

ശു.. എന്ന് പറഞ് എന്നോട് മിണ്ടാതെ റൂമിൽ പോവാൻ പറഞ്ഞ്

 

അമ്മൂമെ എന്ന് പറഞ്ഞ് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ ദേഷ്യത്തിൽ അമ്മൂമ്മ തടഞ്ഞു

 

ഞാൻ റൂമിൽ പോയി

എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല ഇനി ഒരിക്കലും ഞാൻ അമ്മയുടെ 1000വട്ടം മാപ്പ് പറഞ്ഞു എന്റെ മനസിൽ

 

എങ്ങനൊക്കെയോ രാവിലെ ആയതോടെ ഒന്ന് കണ്ണടച്ചതും

അമ്മ റൂമിൽ കയറി വന്നു

 

മോനു..

ആഹാ ഇന്ന് നല്ല കുട്ടി ആയിട്ടാണല്ലോ കിടക്കുന്നത്

എന്റെ മുണ്ടൊന്നും പറിഞ്ഞു പോകാതെ കിടക്കുന്ന കണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു

 

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി കുളിച് സുന്ദരി ആയി വന്നിരിക്കുന്നു

എന്തൊരു ഐശ്വര്യം

നിറ പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കുന്ന അമ്മയെ കണ്ട് എനിക്ക് എന്റെ മനസിലെ വേദന വർധിച്ചു

 

എന്നിലെ പേടിയും സങ്കടവും കുറ്റബോധവും മനസിലാക്കിയ പോലെ അമ്മ ചോദിച്ചു

എന്ത് പറ്റി എന്റെ കുട്ടിക്ക് ഇന്നൊരു വാട്ടം

 

അമ്മ എന്റെ കവിളിൽ തലോടി