കൊറോണ ദിനങ്ങൾ 3 [Akhil George] 1302

ഞാൻ: വാതിൽ അടക്കാതെ ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ ആരേലും വന്നു മേഞ്ഞു പോകും.

കവിത: വിട് തെണ്ടി.. റെഡി ആകട്ടെ. ഈ കൊച്ചു വെളുപ്പിന് ആരും കേറി വരില്ല. ഇതൊരു കൊറോണ വാരിയരുടെ വീട് ആണ്.

ഞാൻ: ഓഹോ … പുറത്ത് അതിനു ബോർഡ് വച്ചിരിക്കുകയല്ലേ, കൊറോണ warrior, എന്ന് .. 😀😀 (ബ്രായിക്ക് മുകളിൽ കൂടി ഞാൻ മുലയിൽ മെല്ലെ ഒന്ന് തലോടി)

കവിത: ആഹ്…. നിൻ്റെ കാറിൻ്റെ സൗണ്ട് കേട്ടപ്പോ തുറന്നതാണ് …. ശ്… മനുഷ്യ… വെറുതെ മൂഡ് മാറ്റാതെ ഒന്ന് അടങ്ങി ഇരിക്ക്. നേരം വെളുത്താൽ പിന്നെ അനിയൻ്റെ കൂടെ പോകുന്നത് പ്രശ്നമവും. റോഡ് മുഴുവൻ checking ഉണ്ടാകും.

ഞാൻ മുലകളിൽ ഒന്നൂടെ ഞെക്കി കഴുത്തിൽ ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്ത് മാറി നിന്നു. അവള് വേഗം ഒരു ക്രീം കളർ പെറ്റി കോട്ടും വൈറ്റ് കളർ ടോപ്പും എടുത്തിട്ടു ബാഗും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്ത് കാറിലേക്ക് നടന്നു. ഞാൻ അവളെയും കൂട്ടി വേഗം tumkur ലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
പോകുന്ന വഴി മുഴുവൻ എൻ്റെ കൈ അവളുടെ മുലകളിൽ ആയിരുന്നു. എൻ്റെ മുണ്ട് മാറ്റി അവള് എനിക്ക് വായിൽ ഇട്ടു തന്നു. But, വെള്ളം പോവാൻ നേരം ഞാൻ മതി എന്ന് പറഞ്ഞു, കാരണം അത് രമ്യയ്ക്ക് ഡെഡിക്കേറ്റ് ചെയ്തു വച്ചതായിരുന്നു അത്. Tumkur എത്തരായി…

കവിത: അഖി, ഒരു ഹെൽപ്പ് വേണം… ഇതാ വീടിൻ്റെ കീ… ഫുഡ് വേസ്റ്റ് എടുത്ത് കളയാൻ മറന്നു. Birthday ഡെ അന്നത്തെ ആണ്. ഞാൻ വരുമ്പോഴേക്കും ആകെ മണം ആകും. നീ അതോന്നു എടുത്ത് കളയോ… Please

ഞാൻ: അപ്പോളേക്കും എന്നെ വീട്ടു ജോലിക്കാരൻ ആക്കിയോ.? 😀😀