കൊറോണ ദിനങ്ങൾ 8 [Akhil George] 1678

 

ഞാൻ: നിൻ്റെ ദേഹത്ത് തൊടാൻ പോലും നീ എന്നെ വിലക്കി. വേണ്ട, നീ എന്നെ അല്ല നമ്മുടെ ബന്ധത്തെ സംശയിച്ചു. (ഞാൻ നന്നായി സെൻ്റി അടിച്ചു) ഞാൻ പോവാണ്, നാളെ കാണാം. (ഞാൻ പോകാൻ വേണ്ടി എഴുന്നേൽക്കുന്ന പോലെ കാണിച്ചു)

 

അവള് എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു സോഫയിലേക്ക് ഇരുത്തി, അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.

 

കവിത: അങ്ങനെ അല്ല അഖി. ഞാൻ പേടി കാരണം ….

 

എൻ്റെ കൈ എടുത്ത് അവള് അവളുടെ മുലയില് വെച്ചു. ഞാൻ കൈ പിൻവലിക്കാൻ നോക്കി, അവള് പിന്നെയും കൈ ബലത്തിൽ പിടിച്ചു അവിടെ തന്നെ വെച്ചു.

 

കവിത: എൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും നിനക്ക് മാത്രം ഉള്ളതാണ് അഖി. നീ ഇങ്ങനെ എന്നെ സങ്കടപെടുതല്ലേ.

 

ഇതും പറഞ്ഞു അവള് എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കണ്ണുനീർ എൻ്റെ നെഞ്ചിലൂടെ താഴേക്ക് ഒഴുകി. ഞാൻ അവളുടെ മുടികളിൽ തലോടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

 

ഞാൻ: സാരല്യാ.. പോട്ടെ. ഞാൻ എന്നും നിൻ്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകും. ൻ്റെ കൂട്ടി കരയണ്ട. പോരെ.

 

അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു, അതോടെ അവള് ഫ്ലാറ്റ്. കരച്ചിൽ നിർത്തി നെഞ്ചില് അങ്ങനെ തല വെച്ച് കിടന്നു.

 

ഞാൻ: പെണ്ണേ …

 

കവിത: ഹാ..

 

ഞാൻ: പെണ്ണേ.. ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ.?

 

കവിത: ഹും…

 

ഞാൻ: നമ്മൾ തമ്മിൽ ആദ്യം സെക്സ് ചെയ്തത് ഓർമ ഉണ്ടോ.?

 

കവിത ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

 

ഞാൻ: പെണ്ണേ… നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ ?

 

കവിത: ഹാ.. കേട്ടു.

 

ഞാൻ: എങ്കിൽ പറ, ആദ്യം എങ്ങനെയാ ചെയ്തേ ?